Dico Beijeman besloot vorige week dinsdag per direct te stoppen met korfbal, nadat hij al langere tijd last had van een voetblessure en vervolgens ook nog zijn middenvoetsbeentje brak. Hierdoor kwam er voor de 28-jarige speler van het Kamerikse SDO/BlijWerkt abrupt een einde aan een twintig jaar korfbal. ,,Wat ik het meest ga missen, is het korfballen voor een volle zaal.”
Tekst: Sam Vreeswijk
Het gebeurde in de wedstrijd tegen Meervogels/Física, dat Beijeman een verkeerde beweging met z’n voet maakte. Het gevolg: een gebroken middenvoetsbeentje. Voor Beijeman was het niet de eerste tegenslag, hij had op dat moment al zo’n anderhalf jaar lang last van een blessure aan z’n voet, maar wel de spreekwoordelijke druppel. ‘’Het gebroken middenvoetsbeentje is de doorslaggevende factor geweest in mijn besluit om te stoppen.’’
Beijeman geeft aan dat hij al langer met het idee rondliep om z’n korfbalcarrière te beëindigen. ‘’Omdat ik al lang met die oude voetblessure liep te tobben. Vorige week dinsdag heb ik vervolgens besloten om er dan toch echt mee te stoppen. Het was een heel moeilijke beslissing, want ik doe het al zó lang en ik vind het zo leuk om te doen.’’ Eigenlijk wilde hij nog 1 à 2 jaar doorgaan met korfballen, om er vervolgens een punt achter te zetten. ‘’Maar helaas moet ik er door deze blessure eerder mee stoppen. Dat is eigenlijk ook hetgeen waar ik het meest van baal, dat ik niet echt zelf heb kunnen kiezen. Ik heb het gedaan omdat het beter is voor mezelf.’’
Het gevolg is dat er een einde is gekomen aan een twintig jaar lange korfbalcarrière, met zowel hoogte- als dieptepunten. ‘’Ik heb het altijd met veel plezier gedaan. Genoten van de wedstrijden die we mochten spelen voor ons publiek natuurlijk.’’ Als hoogtepunt beschouwt Beijeman toch wel de kampioenschappen die hij met zijn team de afgelopen jaren behaalde. ‘’Dat is natuurlijk wel heel mooi.’’ Hij herinnert zich daarnaast ook nog hoe dicht zijn team twee jaar geleden bij handhaving in de Hoofdklasse was. ‘’We wisten ons op één puntje na niet te handhaven in de Hoofdklasse. Dat was wel heel mooi geweest, maar helaas…’’ Het echte dieptepunt was voor Beijeman toch wel zijn voetblessure, waardoor hij de afgelopen anderhalf jaar eigenlijk al nauwelijks meer korfbalde.
De komende maanden zal Beijeman zich gaan richten op zijn herstel, wat begint met nog een aantal weken in het gips. Toch zal hij zijn gezicht nog steeds wekelijks bij de club laten zien. ‘’Ik coach het derde team, dus daar ben ik op zaterdag, woensdag en soms ook op maandag druk mee.’’ Daarnaast zal hij, nu hij gestopt is, wat meer vrije tijd hebben. ‘’En ik kan op vakantie wanneer ik wil, terwijl dat eerst natuurlijk alleen in bepaalde periodes kon.’’ Desondanks gaat Beijeman het korfballen wel echt missen. ‘’Wat ik het meest ga missen, is het met z’n allen naar een wedstrijd toewerken en het korfballen voor een volle zaal. Ik ben altijd een beetje een publieksspelertje geweest, waarmee ik bedoel dat ik het heel fijn vond als het volle bak was. Dan ging ik vaak nóg beter spelen.’’
Toch sluit Beijeman niet uit dat hij ooit weer zijn korfbaltenue aantrekt. ‘’Er is nog wel een kans dat ik ooit weer ga korfballen. Het is niet zo dat ik er definitief mee stop. Maar voor nu is het in ieder geval uitgesloten dat ik weer in het eerste ga spelen. Ik wil eerst helemaal herstellen, mijn doel is om uiteindelijk weer pijnvrij te kunnen sporten. En dan zien we vanzelf wel wanneer ik weer een balletje ga gooien.’’
Foto: Kevin den Otter
