Fabian Savert scoorde in de eerste vijf wedstrijden van het seizoen, waarvan Savert er vier speelde, negenmaal voor VV Linschoten. Hiermee werd hij de maandwinnaar van het Sportbeleving Woerden topscorersklassement. Of hij hier aan het einde van het jaar nog staat moet blijken. Door pijntjes, kaarten en werk kan het zo zijn dat de spits dit seizoen wedstrijden moet missen.
Savert, een fysiek krachtige spits, komt net uit zijn werk. In een bomvolle treincoupé vertelt hij telefonisch over de eerste wedstrijden van het seizoen. De international sales engineer, actief bij een Japans bedrijf, zit vaak in het buitenland. “Dit is wat ik wilde worden.” De avontuurlijke baan belemmert hem voorlopig niet in zijn prestaties op het veld. “Het kan zo zijn dat ik helemaal niet train. Voorlopig hoefde ik nog niet in de weekenden naar het buitenland. Dit kan nog veranderen tijdens het seizoen.” VV Linschoten wilde Savert graag bij de selectie houden en heeft ingestemd met deze lastige combinatie.
De prestaties in de eerste wedstrijden van het seizoen zijn ronduit indrukwekkend te noemen. Savert blijft hier desondanks nuchter onder. “Ik weet niet of het verschrikkelijk veel doelpunten zijn.” Het bravoure spat ervan af. Al snel blijkt dat deze prestatie ook voor Savert een nieuwigheid is. “Ik heb nog nooit zoveel gescoord in de eerste wedstrijden. Wel heb ik al gemiddelden gehad van twee goals per wedstrijd.” Vooral met zijn geblokte postuur maakt de spits indruk op menig verdediger.
Probleem in voorgaande jaargangen was vooral dat Savert vaak afwezig was. Een van de redenen hiervoor vormde blessures. “Afgelopen jaar onderging ik een operatie vanwege het breken van mijn arm. Daar ben ik uiteindelijk vier maanden zoet mee geweest. Vervolgens viel ik op mijn rug waardoor problemen met mijn wervelkolom de kop opstaken” Heftige gebeurtenissen die het vorige seizoen op zijn kop zette. “Tegenwoordig speel ik altijd met lichte pijntjes. Dat hoort bij mijn spel. Voor een wedstrijd slik ik wel eens pijnstillers, dit gecombineerd met de opborrelende adrenaline heb ik dan nergens last van.” Het tekent de mentaliteit van Savert.
Vorig jaar speelde Savert slechts elf wedstrijden. Hierin kreeg hij zevenmaal een gele prent gepresenteerd. “Dat is wel een probleem. Het aantal gele kaarten dat ik ontvang is wel overdreven veel voor een spits.” Het tekent een zelfreflecterend vermogen. “Omstanders zeggen ook tegen me dat ik hieraan moet werken. Uiteindelijk zijn enkel de club en ikzelf de dupe.” Niet alleen voor overtredingen pakt Savert kaarten, ook voor teveel praten. “Scheidsrechters vinden mij vaak niet zo aardig. Dat is op de zaterdagmiddag wederzijds.” Of Savert dit onderdeel van zijn spel gaat aanpassen valt nog maar te bezien. “Het fanatisme is tegelijkertijd mijn kracht. Ik pak ook nooit een rode kaart.”
Het fanatisme dat in Savert verscholen zit komt voort uit plezier en een zekere mate van zelfoverschatting. Dit vormt ook de basis voor het hoge aantal kaarten dat Savert bemachtigd. “Op de zaterdag denken we dat het voetbal van ons heel erg goed is, wat natuurlijk niet zo is. Het gezeur op arbiters komt ook hieruit voort. Het serieuze moet ook in ons spel blijven, anders ga je het spelletje niet meer leuk vinden.”
