De komende tijd duiken we de geschiedenis in. We zullen betrokkenen aan het woord laten over verschillende, memorabele wedstrijden. Alleen in de periode dat Sportbeleving Woerden bezig is, zijn er al veel gedenkwaardige wedstrijden langsgekomen. In de derde aflevering blikken we terug op het bekeravontuur van SC Woerden in 1992.
Niet alleen de jaren in de eerste klasse behoren tot de gloriejaren van SC Woerden. In 1992 was er nog zo’n dreamteam. Het team promoveerde in korte tijd van de vierde klasse naar de tweede klasse en met namen als Dick Wahl, Reinier van der Leij en André Vrolijk. ,,Ik kan mij nog goed herinneren dat we een hartstikke uitgebalanceerde ploeg hadden met bikkelaars, maar ook frêle voetballers. Uiteindelijk houdt een generatie op en kukel je weer terug. Maar dat seizoen 1992 was erg goed. We deden ook nog lang mee om het kampioenschap in de tweede klasse. Wat dat betreft vliegt de tijd. Het is alweer bijna dertig jaar geleden’, vertelde Vrolijk.
Clubhistoricus John van der Vlist weet nog goed hoe de route naar die bekerzege was. ,,Rijnsburgse Boys, Excelsior Maassluis en uiteindelijk Nieuwenhoorn in de finale”, lepelde hij moeiteloos op. ,,Eigenlijk zou het duel op neutraal terrein gespeeld worden, maar daar voelde beide teams niet veel voor. Daarom werd er een muntje opgegooid. Uiteindelijik werd er bij Nieuwenhoorn. De baromzet was voor hun, de recettes voor ons.” Vrolijk vulde gretig aan: ,,Het was eigenlijk een finale tussen naamlozen.
Voor Vrolijk zal Hemelvaartsdag 1992 ook nooit meer hetzelfde zijn. De sluitpost vertolkte in die bekerfinale een absolute hoofdrol. Als keeper pakte hij de vierde strafschop van de gastheren en als klap op de vuurpijl schoot hij zelf de beslissende strafschop tegen de touwen. ,,Ik was in wedstrijden niet per se de strafschoppennemer, maar in mijn loopbaan heb ik er wel één of twee gemaakt. Het was niet zo dat we uit armoede moesten kiezen en ik was wat dat betreft wel een koele kikker. Dennis Overbeek wilde ook per se als laatste. Mij maakte het niet zo gek veel uit.”
,,Ik weet nog wel dat toen ik die penalty nam er een spanning was. Niet dat ik vreesde die strafschop te missen. Ik liep recht op de bal af en ik zag de keeper al vroeg naar de hoek vertrekken. Ik schoot hem in de andere hoek. Dan stuift iedereen op je af en ben in ik mijn onnozelheid op de grond gaan liggen. Had ik twintig man over mij heen.”
Dat het een onverwacht succes voor de vereniging was, bleek wel uit het feit dat hoofdtrainer Theo Cremers al een vakantie naar Costa Rica had geboekt. Elftalleider Martin Epskamp nam de honneurs waar. ,,Die kon de spanning niet aan en zat met de rug naar ons toe. Hij had het niet meer. Het was wat dat betreft sowieso een mooie dag, want vanuit SC Woerden waren er veel supporters bij.”
Als klap op de vuurpijl mocht SC Woerden nog een landelijk toernooi spelen om zich uiteindelijk voor de toenmalige Amstel Cup te plaatsen. ,,Daar speelden wij tegen Over Zwaluwen, SC Enschede, DCG, VV Panningen en BVV (de amateurtak van Den Bosch)”, wist Van der Vlist. ,,Uiteindelijk werden wij derde in dat toernooi en de eerste twee zouden doorgaan. Echter, er viel één ploeg weg waardoor wij aan de Amstel Cup deel mochten nemen. Dat werd uiteindelijk geen groot succes. We verloren in een thuisduel met 0-1 van EHC.”
Foto: Archief SC Woerden
