Het kloppende hart van elke amateurvereniging zit in de tomeloze inzet van verschillende vrijwilligers. In deze serie wordt elke keer één vrijwilliger geïnterviewd over zijn werkzaamheden. Bij SDO/Fiable zet Herman van der Gun zich al geruime tijd in op en rond het complex. Hij klust met een vaste groep elke week. ,,We doen het wel op ons eigen tempo, want het moet wel leuk blijven.”
Zaterdagochtend tussen 09:00 en 12:00. Dat is het vaste klusmoment voor Van der Gun. Verschillende klussen heeft hij al afgerond. ,,Met onze groep klussers hebben we het afgelopen jaar bijvoorbeeld wielen onder onze dug-outs gemaakt. Zo rommelen we ook een beetje voort”, vertelde de enthousiaste vrijwilliger van de club. ,,Alleen voor de afgelopen verbouwing van de kantine hebben we een aannemer in de hand genomen.” Waar het klussen nu een hobby van hem is, was dat vroeger wel anders. ,,Een vriend van mij zat in de bouw net als ik. Dan gaat het wel wat gemakkelijker om ook wat op de club bezig te zijn. Er is in ieder geval heel veel te doen. Dat is overigens overal wel het geval. Een vereniging moet wel op zijn vrijwilligers draaien en dat is niet altijd vanzelfsprekend. Wij hebben onze gedachten er wel eens bij. Wat nu als de ouderen stoppen?”
Lang lag het niet in de lijn der verwachting dat Van der Gun in Kamerik zou neerstrijken. Geboren in Zegveld lag een bestaan op de boerderij van zijn ouders in het verschiet. Die vlieger ging niet op, want zijn broers namen die taak op zich. Vervolgens bracht de liefde hem naar Kamerik en daar rolde hij zomaar in de korfbalsport. ,,Het begon bij het stratenkorfbal. Daar deed ik aan mee en zo meldde ik mij aan bij SDO/Fiable. Uiteindelijk heb ik jarenlang gespeeld.” Na zijn korfbalpensioen zat hij zeker niet stil. Zo is hij ook bij andere verenigingen in de buurt nog vaak te vinden. ,,Zo speel ik Walking Football bij VV Kamerik. Ik volleybal en zwem ook nog een beetje en ja, dan klus ik ook nog op de club. Zo proberen we er wel fit bij te blijven.”
Zoals zoveel vrijwilligers werd ook Van der Gun gewoon gevraagd voor een commissie. ,,Er moeten toch dingen gebeuren. Zo rol je er in. Momenteel ben ik ook gepensioneerd en dan loop je er ook regelmatig rond. Doordeweeks doen we nu kleine dingen en op zaterdag proberen we de grote klappen te maken. Met corona is dat overigens een stukje gemakkelijker. De spullen kunnen wij nu gewoon laten staan, want er is maar weinig beweging. Het is erg rustig op de club.”
