Voor het Zegveldse Siveo ’60 was het een zwaar seizoen. Het was dan ook geen verrassing dat de ploeg is gedegradeerd. Echter, voorafgaand aan het seizoen was het vertrouwen in de mogelijkheden op handhaving hoog. Verrips durfde omhoog te kijken, maar al snel kwam hij er achter dat zijn ploeg zich op de eerste veilige plekken moest richten.
Duidelijkheid schept Verrips direct. “We waren niet van degradatievoetbal uitgegaan”, vertelt de scheidend oefenmeester. De start was nog redelijk te noemen, maar na de eerste periode kwam de klad er al snel in. De achterstand op de veilige plekken liep op en het degradatiespook streek neer sportpark De Beemd en daarmee blijft ook tegenslag een ploeg niet gespaard.
“Ik had een selectie van tweeëntwintig man en dan kamp je uiteindelijk met veel blessures en mensen die op wereldreis gaan”, vertelt Verrips. “Onze spits, Stef Kuijer, heeft denk ik vijf wedstrijden gespeeld. Andere belangrijke spelers hebben we ook zo’n driekwart jaar gemist. Dan weet je dat het een moeilijk seizoen wordt”, legt de Utrechter de problemen uit die gedurende het seizoen ontstonden. “Ik ben er heilig van overtuigd dat de jongens uit het tweede hun stinkende best deden, maar we hebben ook veel wedstrijden met te weinig kwaliteit gevoetbald en dan houdt het op. We hebben er alles aan gedaan.”
Op mentaal vlak wordt er veel van een ploeg gevraagd die om degradatie strijdt. Zo geldt dat ook in de derde klasse voor de jongens van Siveo ’60 en misschien is dat nog wel lastiger aangezien het bovenal een beoefening van een geliefde hobby is in plaats van een beroep. “Je kan er elke week opnieuw voor gaan, maar wanneer je op achterstand komt is het lastig nog een resultaat te behalen. Vorig jaar in de vierde klasse konden we wel een achterstand omdraaien”, vertelt Verrips daarover.
Uiteindelijk kan het probleem van de degradatie op alle fronten worden gezocht. Het doelsaldo was daarvoor een duidelijke graadmeter. Te weinig treffers werden gemaakt. “Je scoort niet maar creëert wel kansen. Daarnaast hebben we ook wel eens treffers tegen gehad dat je denkt hoe is dat mogelijk? Dan moet je mentaal heel sterk zijn”, vertelt Herman Verrips. “We mistten gewoon veel spelers en daarmee scorend vermogen. Kuijer schiet er normaal vijfentwintig in en is nu gebleseerd geweest. We missen de kansen niet expres, maar het ontbrak gewoon aan scorend vermogen.”
Natuurlijk is degradatie vervelend, maar uiteindelijk is dat wel de realiteit. “Het was ook een hele zware competitie. Floreant stond aan het begin van het jaar nog vijfde, maar degradeert uiteindelijk. Wedstrijden hebben we met veel goals verschil verloren, maar er zaten ook wel schlemielige nederlagen bij. Als je na zoveel wedstrijden op de plek van degradatie staat, dan hoor je daar ook te staan. Het eerste jaar had je door moeten komen, dan ben je gewend aan het niveau van de derde klasse, maar dat hebben we niet kunnen bewerkstelligen.”
Foto: PR
