Hij is weer terug op de flank bij VEP. Tegen RKDES maakte hij al zijn rentree in de basiself, maar toen kon de razendsnelle Vermeij nog geen potten breken. Na de winterstop hoopt hij dat te gaan doen met een basisplek, maar eisen stelt de buitenaanvaller niet. Voorzichtig als hij is, luistert Vermeij goed naar zijn knie.
Het was een akelige beweging die zijn knie dertien maanden geleden maakte. Het afkappen van de bal resulteerde in een uitglijder met zijn voet. Het resultaat vormde een afgescheurde kruisband en een beschadigde meniscus. “Ik deed het helemaal zelf. Dat zijn meestal de ergste blessures. Wanneer je een goede tackle incasseert, spring je nog wel op. Hier houd je geen rekening mee”, vertelt Vermeij.
Het moment was daar in de laatste wedstrijd voorafgaand aan de winterstop. Hij mocht weer meedoen met het eerste elftal in een officiële wedstrijd. Dat het vertrouwen in zijn kunnen groot is, blijkt direct. Een basisplaats dwong Vermeij af. “Wanneer je invalt, loop je het risico dat je ook weer gewisseld moet worden. Dan kan je met een man minder komen te staan”, verklaarde hij de plek binnen de lijnen. Vijfenveertig minuten lang hield de rappe voorhoedespeler het vol. Daarna was de pijp leeg.
“Aan de ene kant begon het wel weer te kriebelen, maar ik heb me ook niet op staan vreten. Ik hoefde nooit alleen naar wedstrijden te kijken. Het was gezellig langs de lijn en dat maakt het wel een stuk prettiger.” De blonde aanvaller was inderdaad geregeld bij VEP te vinden. Met zijn kameraden moedigde hij de manschappen van Reinier van der Leij aan. Met zijn kruk in de ene hand en biertje in de andere mistte hij weinig.
De voorzichtigheid omtrent zijn knie houdt Vermeij. “Zelf doe ik het liever wat rustiger aan. De volgende dag merk je het namelijk wel wanneer je hem zwaar belast. Ik wil hem niet overbelasten.” Deze zorgen kende hij ook voorafgaand aan zijn rentree. “Ik kende geen bizar gevoel ofzo, maar stiekem was ik wel zenuwachtig. Wanneer je tegen zo’n slager komt te staan ga je wel anders voetballen. Dat was gelukkig niet het geval en zat ik er binnen no-time weer lekker in. Toch had ik liever een slechtere tegenstander getroffen, dan had ik misschien nog een goaltje mee kunnen pikken.”
Wat hij van de tweede seizoenshelft verwacht is duidelijk. “De kans is aanwezig dat ik weer een basisspeler wordt, maar we hebben goede spelers. De kans bestaat dat ik dat dus niet word. Ik vind het prima om in te vallen, maar het liefste speel je gewoon lang.” De sprintjes kunnen weer getrokken worden en daarmee jaagt Vermeij menig verdediger de stuipen op het lijf. Om te beginnen op 22 januari wanneer Roodenburg de tegenstander is.
Foto: Justin Egberts; archief
