De ambitie was voorafgaand aan het seizoen duidelijk: promoveren. Uiteindelijk is dat niet gelukt en greep de ploeg naast alle prijzen. Alhoewel men op het einde van het jaar her en der punten liet liggen, liep men door een gemiste competitiestart continu achter de feiten aan. Trainer Wim van ’t Westeinde zet uiteen waar dit aan lag.
De verwachtingen waren hooggespannen rondom Sportlust ’46. Vanuit de club werd aangegeven dat men mee wilde doen om de promotieplekken, maar Van ’t Westeinde was vanaf het eerste moment duidelijk. Wij willen promoveren. Uiteindelijk bevestigde de ploeg deze status door in de bekerpoule drie keer te winnen van SC Woerden en VV Montfoort waarbij de 7-0 overwinning tegen tweedeklasser SCH ’44 er bovenuit sprong. “Je hoort ook wel van tegenstanders dat ze ons hoger in hebben geschat dan wij als club en deel van de selectie zelf hebben gedaan. Een goed voetballende ploeg, een geoliede machine en een selectie met kwaliteiten hoor je dan”, vertelt Van ’t Westeinde.
“Aan het begin van het jaar hebben we heel stellig gezegd dat we kampioen wilden worden. Dat had er ook wel ingezeten, alhoewel ik dat na de eerste tien wedstrijden niet gezegd zou hebben.” Uiteindelijk ziet Van ’t Westeinde duidelijk op basis waarvan de ploeg enkel outsider is gebleven en zich nooit echt heeft verheven tot een serieuze uitdager. “Wat wij te kort kwamen zijn doelpunten, nog meer dan dat we teveel doelpunten tegen kregen. Onze topscorer komt net aan elf doelpunten, als je kampioen wilt worden dan moet je topscorer er twintig maken en dan heeft je tweede man er elf. Uiteindelijk kom je dus een twintig doelpunten te kort.” Van ’t Westeinde vergelijkt dit met de andere ploegen die bovenin meespeelden. “De kampioen en nummer twee hebben een doelsaldo van +20, wij hebben een doelsaldo van +6”, omschrijft Van ’t Westeinde het probleem treffend.
“Issy (Ismael Ouaddouh red.) en Aimen Saïd hebben niet het aantal doelpunten gemaakt zoals we vooraf verwacht hebben. Het is mijn taak, dat van het elftal en andere begeleiding dat we ze in staat stellen om de doelpunten te maken.” Voor beide spelers zijn redenen aan te wijzen waarom ze niet dat hebben geleverd wat de staf van ze had verwacht. Zo was Aimen Saïd nooit echt fit en speelde Ismael Ouaddouh in België zaalvoetbal. Een lastige combinatie voor de begaafde technicus. “Het zijn nette jongens, maar ze vielen ook niet altijd even goed binnen de selectie. Ze waren nooit de oorzaak van de ellende als die er al was, maar wel de aanleiding. Ze hebben er nooit echt iets aan kunnen doen, maar soms kan de samenstelling minder harmonieus zijn”, vertelt de oefenmeester.
Uiteindelijk is de ploeg tot aan het slot van de competitie competitief geweest om het kampioenschap binnen te slepen. “Het verdient een compliment aan iedereen dat we pas op het laatste moment zijn afgehaakt.” Hiermee doelt Van ’t Westeinde op het feit dat de ploeg door het seizoen de nodige tegenslagen te verwerken heeft gehad. “Getalsmatig was dat na Vitesse Delft, gevoelsmatig was dit misschien al wel eerder. Nadat we tegen Xerxes DZB drie rode kaarten kregen heeft dat ons wel parten gespeeld. Toen beschikten we ook over net te weinig vorm en kwaliteit. Uiteindelijk is de meest stabiele ploeg kampioen geworden.”
Dit seizoen komt Van ’t Westeinde uit op een cijfer dat een gematigde tevredenheid ventileert. “Alles op en af trekkend kom ik uit op een 6,5. Er zit wel muziek in de club en niet te vergeten, Sportlust ’46 is gewoon een fatsoenlijke club met fatsoenlijke mensen die ook nog ambities heeft.”
Foto: Justin Egberts; archief
