Jochem Twisker is de nieuwe trainer van Sportlust ’46. De 49-jarige trainer uit Bussum staat momenteel nog met Chris de Graaf als interim-trainer voor de groep bij Spakenburg. Uitgerekend de ploeg waar na dit seizoen ook Patrick Loenen naartoe vertrekt. ,,Maar dat is louter toeval.”
De wens was bij de club groot om een gevestigde naam uit het divisievoetbal als trainer aan te stellen. Met Twisker is dat ook gelukt. Zijn trainersloopbaan bracht hem bij Spakenburg, ASV De Dijk, USV Hercules en GVVV. Met de eerste twee clubs vierde hij ook kampioenschappen en dus spreekt zijn aanstelling tot de verbeelding. ,,Mijn CV is aardig. Dat heeft dit jaar alleen wel een krasje opgelopen”, doelde hij op zijn mislukte avontuur bij de Veenendalers. Daar stapte Twisker na een beroerde seizoensstart op.
,,Het is allemaal heel snel gegaan. Vorig week werden pas de eerste contacten gelegd. De club maakte er geen geheim van dat ze snel wilden schakelen en je ziet dat niet altijd bij clubs terug. Dat geeft wel aan dat er ambitie is. Ze hebben in de laatste jaren in een stroomversnelling gezeten. Dit jaar gaat het ook bijzonder goed. Dat zie je niet aan de ranglijst, maar dat hoor je ook van verschillende trainers terug. Dat legt de lat voor mij wel hoog”, aldus de trainer die ook op de hoogte is van de twee promoties op rij die de ploeg onder leiding van Patrick Loenen bewerkstelligde.
Voor Twisker zelf is het fijn dat er weer snel een club is die naar zijn diensten lonkte. ,,Dat is hetzelfde als een ploeg die een nederlaag leidt. Ook dan wil je zo snel mogelijk een wedstrijd winnen en zo moet je dat nu ook zien. Ik vind het fijn dat er vanuit de club de ambitie wordt uitgesproken dat ze naar de tweede divisie willen. Hoe dit seizoen ook afloopt, die ambitie staat als een paal boven water. Het is niet voorzichtig er ligt een duidelijke wens naar de toekomst en dat is voor mij wel belangrijk.”
In de komende periode zal de club zich bezig kunnen houden met het vastleggen van verschillende spelers uit de huidige selectie. ,,Daar heb ik wel een rol in. Als er succes is, dan zijn clubs geïnteresseerd in wat er gebeurt en met wie dat gebeurt. Uiteindelijk vind ik wel dat trainers passanten zijn. Dat kan best een lange samenwerking zijn, maar je blijft een passant. Het laatste woord is dus altijd aan de club.”
