Op voorhand was de verwachting dat SDO/VerzuimVitaal een zware wedstrijd tegemoet zou treden. Nummer drie van de ranglijst Tweemaal Zes uit Maartensdijk kwam op bezoek. De concurrent werd uiteindelijk met 33-21 de zaal uit geveegd. De titelstrijd in de overgangsklasse gaat nu nog tussen twee ploegen. De Meeuwen en SDO/VerzuimVitaal.
Spanning. Dat is waar de neutrale toeschouwer op had gehoopt. De nummer drie op bezoek in de eigen sporthal. Vorige week werd in de laatste minuut gewonnen van DOS Kampen. Die ongekende spanning hoopte menig toeschouwer ook zaterdag te beleven. In de eerste paar minuten kon dit scenario zomaar herhaald worden. De bezoekers namen een 3-1 voorsprong. Daarmee was de inbreng van Tweemaal Zes ook direct gedaan. SDO/VerzuimVitaal liep snel uit naar een 9-3 voorsprong en daarmee leek de wedstrijd direct beslist te zijn.
De thuisploeg werd geen strobreed in de weg gelegd. Topschutter Jelmer Beijeman kreeg alle ruimte om aan te leggen voor zijn twaalf treffers. Zijn broer, Dico Bijeman, was evenzo goed op schot. Het gebrek aan druk bracht SDO/VerzuimVitaal prima in de wedstrijd. Het resulteerde uiteindelijk in een afslachting. “Het is ongelooflijk. Dit had ik ook niet verwacht”, sprak coach Frits Haan na afloop zijn verbazing uit. “Zij gaven ons zoveel ruimte. Dat is bizar. Ik snap er helemaal niets van. Zij wilden alleen maar de rebound pakken, maar ook die hadden ze niet. We hebben ze op alle fronten afgetroefd.”
Na twintig minuten spelen kreeg de ploeg nog wel een domper te verwerken met het uitvallen van Naduah Breedijk. De speelster, die ook vorig jaar al met langdurig blessureleed te kampen had, viel uit met een naar het zich laat aanzien ernstige achillespeesblessure. “Ik vrees het ergste. Op haar achillespees stond, in tegenstelling tot haar rechter, geen spanning. Het is afwachten. Ik heb genoten van de wedstrijd, maar wel met Naduah in mijn achterhoofd”, toont de trainer zich betrokken.
Ondanks het ontbreken van een geschorste Hilbert van Koerten en een geblesseerde Nelleke Kastelein was het krachtsverschil overduidelijk. Bij de opponent leek er na het verlies van vorige week tegen de koploper geen geloof meer te zijn in een goed slot van deze competitie. Inspiratieloos bond het de strijd aan met de Kamerikse vechtmachine. Daar spatte het plezier en de wilskracht vanaf. Na opnieuw een treffer balde Dico Beijeman zijn vuisten. Hij schreeuwt het uit. Het belang van deze wedstrijd werd op waarde geschat door de formatie van Frits Haan. Dit in tegenstelling tot Tweemaal Zes “Zij zijn er mentaal finaal doorheen gezakt. Ze namen zelfs geen time-out. Of daar iets anders speelt weet ik ook niet.”
Richting het einde van de wedstrijd maakte de ploeg er meer en meer een feestje van. Ook Haan deed hier een duit in het zakje. Hij wisselde uitblinker Beijeman. Direct dirigeerde Haan hem naar de supporterskern van SDO/VerzuimVitaal. Daar bouwt Beijeman een feest verder met de uitzinnige supporters. Na afloop wordt het feest voortgezet met de voltallige selectie. “Natuurlijk genoot ik. Dit is toch mooi. Wat Jelmer liet zien is niet te geloven. Hij knalt er twaalf in”, vertelt een trotse Haan.
Foto: Justin Egberts; archief
