Het was een duel op leven en dood in de letterlijke zin van het woord. De korfballers van SDO/VerzuimVitaal kende slechts één optie in duel met het Harderwijkse Unitas en dat was winnen. Bij elk ander resultaat was afdaling naar de overgangsklasse een feit. Het zag er naar uit dat die afdaling werd ingezet, maar Jelmer Beijeman zorgde voor een ander scenario. Hij wierp de bal binnen en op het moment dat de bal zich door de korf weer naar de grond begaf, stond er op de klok nog precies een seconde.
Na afloop van het duel gierden de zenuwen door de lijven van het publiek, maar ook zeker bij de spelers. De ontlading was enorm op het moment dat de beslissende 23-22 werd gemaakt. Jelmer Beijeman wist niet meer waar hij het moest zoeken. Juichend rende hij de zaal door en zijn ploeggenoten volgden. De bank sprong op. Het besef was daar. Vanavond neemt SDO/VerzuimVitaal geen afscheid van de hoofdklasse.
Het was een zware week voor de Kamerikse club. Erelid Cora Burggraaf kwam onverwacht te overlijden en daarmee heeft de club het zwaar. “Ik vind deze overwinning nog mooier voor de club en spelers die het de afgelopen week zwaar hebben gehad. Je ziet wat het met ze doet. Ze verdienen dit”, zijn de trotse woorden van trainer Jesper Oele. Het was vooraf te zien. Dico Beijeman hield het niet droog en werd getroost door zijn medespelers, maar ook door spelers van tegenstander Unitas. Even zocht hij een plekje voor zichzelf op. Even later volgt een innige broederlijke omhelzing. “We hebben van afgelopen donderdag geleerd. We wisten het spel goed te verleggen en dat heeft ons de overwinning gebracht. Er stond een ploeg die echt knokte”, aldus Oele.
Het was de gehele wedstrijd te zien. Een over-mijn-lijkmentaliteit ging gepaard met een gezonde dosis stress die noodzakelijk was om de wedstrijd te winnen. Op de helft van het tweede bedrijf sloeg de vlam lichtelijk in de pan. Een warrig leidende arbiter zorgde voor de nodige frustratie. Het gaat gepaard met de overtuiging dat er op zaterdagavond in eigen huis niet tegen degradatie wordt opgelopen. Men liet dat de leidsman duidelijk weten in woord en gebaar. Het was nodig aangezien de belangen groot waren. “Er gebeurde van alles in de tweede helft. Normaal kan je in de wedstrijd een opstootje nodig hebben, maar je merkte aan het team dat het niet nodig was. Je pakt hem gewoon zelf. Kijk hoe blij die gasten zijn, je gunt het ze gewoon. ”, luidt de visie van een zeer trotse trainer.
De held van de avond was uiteindelijk Jelmer Beijeman. Hij maakte de laatste treffer en houdt daarmee de hoop op handhaving levend. Hij was duidelijk over de laatste tien seconde van het duel. “Ik wilde hem eigenlijk direct schieten, maar ik hoorde direct dat ik dat niet moest doen. Ik kon toen nog een ding doen, keihard naar binnen rennen en hopen op een strafworp. Er kwam alleen niets in mijn rug”, vervolgens miste hij de eerste kans op de voorsprong en daarmee de overwinning. “Toen kreeg ik hem nog een keer en die moest er gewoon in. Daarmee heb ik alleen aan het einde iets goed gedaan, want de rest van de tweede helft was dat niet echt zo”, is Beijeman zeer kritisch op zijn eigen prestatie.
SDO/VerzuimVitaal sluit met deze overwinning een zware week af. Het verlies van Cora Burggraaf, de wedstrijd tegen Rohda op donderdagavond en dan de zaterdagse overwinning. Verdriet, trots en pure vreugde. Het zijn zomaar een aantal emoties die in de achtbaan zichtbaar waren. Het staat buiten kijf, SDO/VerzuimVitaal houdt de hoop op handhaving levend.
Foto: Justin Egberts
