Na de veegpartij tegen Dalto was het zaak om niet nogmaals tegen een ruime zeperd op te lopen. Een opgave waaraan SDO/VerzuimVitaal voldeed, maar het spel was niet om over naar huis te schrijven. NIC/Alfa-college had mededogen en speelde op haar beurt niet de beste wedstrijd van het seizoen.
Het schouwspel na afloop van het duel kende twee gezichten, zoals dat ook tijdens de wedstrijd het geval was. Bij SDO/VerzuimVitaal stortte de spelers zich ter aarde nadat men het publiek nog heeft bedankt. Zittend op de vloer en met de muur als ruggensteun overdacht men de zonde. Met gezichten die frustratie uitstralen, maar ook teleurstelling. Gefronste wenkbrauwen en een blik in de leegte. Het zijn de gelaatsuitdrukkingen van een verliezende ploeg. Aan de andere kant van de zaal barst op dat moment gejuich uit de Groningse kelen. Concurrent Dalto heeft verloren en daarmee lopen ze verder uit. Het vormt nog wat extra zout in de Kamerikse wonden, de beul heet Unitas. Directe concurrent in de strijd tegen degradatie.
Zo dubbel als het tafereel na afloop van de wedstrijd te noemen is, zo dubbel was de wedstrijd zelf ook. In de eerste helft speelde SDO/VerzuimVitaal slordig. Het leidde ertoe dat men een verloren wedstrijd tegemoet ging. NIC/Alfa-college gaf juist veel voorwaartse druk waarmee de Kamerikkers moeite hadden. “Wij werden steeds maar passiever door hun druk. Dat was in de uitwedstrijd ook al zo. Natuurlijk had ons slordige spel te maken met de druk die NIC/Alfa-college gaf. Je hebt de neiging om dan te twijfelen, maar daar moet je doorheen prikken. Dat kan door juist veel energie te leveren, want dan ontstaat er meer ruimte”, vertelt trainer Jesper Oele na afloop van de wedstrijd. In duidelijke bewoordingen laat Oele weten dat het spel niet goed was. “Je moet tot het einde blijven strijden en met trots onze club vertegenwoordigen. Dat was in de eerste helft niet zo en dat mag ik ze verwijten.”
Hoe slecht het spel voor de pauze was, zo goed herstelde de korfballers zich na de rust. De ruststand van 8-12 zorgde voor een schier onmogelijke opgave om nog een resultaat te boeken, maar naarmate de tweede helft vorderde, belandde de Groningse prooi meer en meer in de Kamerikse tang. “Ik ging in de rust uit mijn plaat en vertelde dat wij de schroom van ons af moesten gooien. We komen er in de tweede helft wel in, maar dan moeten we de achterstand wegwerken. Zij maken natuurlijk ook doelpunten”, aldus Oele. SDO/VerzuimVitaal naderde tot op een punt, maar kon uiteindelijk niet doorbijten. Het leidde tot een schrammetje aan Groningse zijde, maar niet tot een diepe wond. Ze begonnen weer mee te scoren en de eindstand van 22-17 was daarmee een feit.
“Vandaag zijn we in de steek gelaten door onze schotkracht. Het was onvoldoende om van NIC/Alfa-college te winnen.” Een schande? Nee. Vervelend? Dat zeker. De veilige plekken raken steeds meer uit zicht en daar is slechts een medicijn voor. Punten vergaren en het liefst veel. Dat mag dan volgende week gebeuren in en tegen KV Wageningen.
Foto: archief
