De sfeer voorafgaand aan het duel verraadde veel over de belangen tijdens het duel van SDO/BlijWerkt en HKC. Een kolkende Schulenburg droeg het team op schouders. De tegenstander nam ook de moeite om een bus vol supporters mee te nemen. De verliezer haakt voorlopig af in de titelstrijd. Zaterdagavond stond er iets op het spel.
“Dit hadden we even nodig”, vertelt Oele na afloop. Een ware thriller had de winnende coach net achter de rug. Met 22-21 werd HKC verslagen. “We hebben nu ook veel wedstrijden gehad waarbij we alleen maar konden winnen. Daardoor is de sfeer en euforie ook minder groot”, glundert Oele na. Intussen roept hij naar eenieder van HKC die passeert dat ze de laatste wedstrijd van het seizoen moeten winnen. Alleen dan is er voor SDO/BlijWerkt nog een kans op het kampioenschap.
Nipt was de winst. Een wedstrijd die alle kanten op ging. “Dat is het mooie van deze competitie. Iedereen kan van elkaar winnen”, aldus Oele. Gedurende het eerste bedrijf stond SDO/BlijWerkt continu op achterstand, maar bleef het tegelijkertijd in het kielzog. Het gat werd nimmer groter dan drie doelpunten. In de tweede helft leek de wedstijd de kant van de Kamerikers te kantelen, maar dan had HKC weer een antwoord. “Dan maken zij ook weer een stap. Als coach moet je continu scherp blijven en gaan zoeken naar waar je her en der doelpunten kan maken.”
SDO/BlijWerkt kreeg juist op het moment dat men de wedstrijd naar zich toe trok nog een tegenslag te verwerken. Robin van der Vliet zakte door haar knie en moest het veld verlaten. Het ziet er ernstig uit. Met de ambulance is ze naar het ziekenhuis gegaan voor controle, maar zelf leek ze het direct te weten. “Mijn kruisband is kapot”, leek ze te roepen.
Op details worden topwedstrijden als deze beslist. In dit geval waren dat volgens Oele de doelpunten die werden gemaakt. “Verdedigend hadden we het allebei goed voor elkaar. Dan gaat het aanvallend ook niet zomaar weer draaien. Bij hun ook niet natuurlijk.” Vooral het spel van Jelmer Beijeman viel daarin op. Hij had niet de vorm die hij normaliter laat zien, maar hij versierde op 21-21 toch een strafworp. Hij is daarmee toch weer belangrijk geweest.
Het motto van Oele blijft zodoende fier overeind. Van de kleintjes winnen en thuis alle toppers winnen, dan wordt je kampioen. “Dat zeg ik al het hele seizoen, dus daar kom ik nu ook niet meer op terug”, vertelt hij met een glimlach. “Nu moeten we komende zaterdag Rust Roest zeker niet onderschatten. We gaan daar op volle sterkte naartoe en zullen daar weer messcherp moeten zijn.”
Foto: PR SDO
