De complete amateursport ligt al geruime tijd op zijn gat. Theo Ducaneaux haalde hier juist inspiratie uit. Hij verwonderde zich over het regeringsbeleid en zag een nieuwe hobby ontstaan: schrijven. Aanleiding genoeg om de oud-trainer van het voormalige UNIO eens op te bellen.
De coronacrisis zorgt niet alleen voor kommer en kwel. Theo Ducaneaux ontplooide hele andere talenten dan het aanleren van voetbalpatronen aan het eerste elftal van Voorschoten ’97 en leerlijnen vormgeven voor de jeugdspelers als hoofd jeugdopleiding van diezelfde vereniging. Ducaneaux begon met schrijven. Eerst verschillende columns op het amateurvoetbalplatform van Leidenamateurvoetbal.nl. In 2021 ging hij een stap verder en schreef hij het boek Afgelast. ,,Ik schreef dus al enkel columns en daar beleefde ik veel plezier aan. In mijn hoofd was voldoende ruimte ontstaan om aan meer te werken. Normaal had ik hier geen tijd voor gehad, omdat ik dus fulltime in het voetbal actief ben.”
In zijn boek loopt Ducaneaux op een luchtige manier het hele coronajaar af en blijkbaar slaat het aan. Uit zijn omgeving krijgt hij verschillende positieve reacties. ,,Het boek wordt ook aardig verkocht. Kennissen vinden het ook leuk en herkenbaar. Er zijn veel anekdotes in het boek verwerkt met de kleedkamer als bron van inspiratie. Het is momenteel vier weken uit en dat vond ik best wel spannend. Wellicht verkoop je slechts twee boeken en word je aan de hoogste boom opgehangen.”
Ook UNIO komt aan bod in het boek. ,,Die vereniging is door de tijd heen wel een van mijn oogappels gebleven. Van de selectie waarmee ik een tijd heb gewerkt spelen er momenteel nog een aantal jongens voor de fusieclub FC Oudewater. We hebben nog contact en ze hebben het boek ook allemaal gekocht volgens mij. Ze vinden het hartstikke leuk om er in voor te komen. Het blijft wel netjes hoor, maar je schrijft nu op wat je normaal aan de bar had besproken.”
De inspiratie voor het boek kwam niet alleen voort uit zijn columns die hij al eerder heeft geschreven, maar dat kwam ook voort uit zijn verwondering over de politieke keuzes die ten aan zien van het amateurvoetbal worden gemaakt. ,,Laat ik duidelijk zijn. Er zijn dingen belangrijker dan de amateursport en zo snel het gaat over gezondheid en ziekenhuizen zal ik de eerste zijn om dat te bevestigen. We hebben alleen 80.000 andere onderwerpen zien passeren tijdens deze crisis, maar het amateurvoetbal niet. Er zijn toch zo’n miljoen amateurvoetballers. Jij noemde het net recreanten, maar wanneer je bij Rijnsburgse Boys speelt schurkt dat tegen profsport aan. Dat verschil wordt totaal niet onderkend. Of je nu dus bij Rijnsburgse Boys speelt of als 65+er een uurtje gaat spinnen. Het maakt momenteel geen verschil.”
Het kan zomaar zijn dat hij in de toekomst epistels vol kan schrijven over bovenstaand dilemma. Het beviel hem de afgelopen tijd namelijk maar al te goed. ,,Het smaakt eigenlijk naar meer. Ik heb erg veel plezier gehad aan het schrijven van het boek. Op de korte termijn is dat alleen niet mogelijk. Als de bal rolt is je hoofd niet leeg. Het boek schreef ik bijvoorbeeld in de vorstperiode. Het was in een week af. Het vroor toen zo hard dat er toen sprake was van absolute ledigheid. Wanneer je in de gang van alledag actief bent dan is er geen ruimte om een boek te schrijven, maar ik sluit dus niet uit dat ik het in de toekomst nog eens doe.”
