Bas Koren. Een voetballer die menig vierdeklasser als een aanwinst op het middenveld beschouwt, kende een verloren jaar. De speler kampte met ernstig en variërend blessureleed waardoor hij een groot deel van het seizoen miste. In de laatste drie wedstrijden van het seizoen maakte hij nog zijn minuten en pardoes was zijn waarde binnen het team duidelijk zichtbaar.
Als een ware veldheer strooit de spelverdeler met passes. In de ene wedstrijd ging het hem makkelijker af dan in een andere, maar als een paal boven water staat dat Koren weer aanwezig is tussen zijn voetbalvrienden. Het is een aspect dat hij het laatste jaar heeft gemist. “Ik ben weer onderdeel van de groep. Dat ben je anders natuurlijk ook wel, maar dan wel op een andere manier. Na afloop wil je toch meedelen in de euforie en een biertje drinken als je ook een aandeel hebt gehad. Nu ben ik weer voldaan en moe na een wedstrijd”, probeert Koren zijn gevoel te omschrijven.
Het kon allemaal niet en de spelverdeler viel van blessure in blessure. “Ik heb inderdaad een rotseizoen gehad. Ik heb onder andere mijn ribben gebroken en mijn kruisbanden gescheurd. Dan was ik weer fit en ging het weer verkeerd.” Het is een frustrerend gegeven voor de nog altijd jonge speler. Toch heeft hij vaker last van blessures gehad. Daarmee lijkt een vergelijking met Arjen Robben op te gaan. Ook hij kampt vaak met blessures, maar eenmaal in het veld kan hij magistrale momenten hebben. Zo’n magistraal moment liet Koren zien in het nacompetitieduel met VV Linschoten. Vanaf een meter of 25 trapte hij de bal goed met zijn linkerwreef. Het resultaat was een bal die langs de oren van keeper Ankone suisde en in de rechterkruising plofte.
“Ik ben al vanaf mijn zevende aan het voetballen. Om mij heen zie ik jongens stoppen en dan denk ik waarom? Natuurlijk is geld verdienen ook leuk, maar dat is voetballen ook”, vertelt Koren over zijn passie voor het spelletje. Niet alleen het spelletje zelf is belangrijk, ook de groep met vrienden die het voetbal samenbrengt. “Het afgelopen jaar overleed Peter Boere. Een clubman en zijn overlijden greep dan ook iedereen aan. Iedereen was er bijvoorbeeld in de kerk bij.” Het zijn niet alleen teamgenoten, maar ook vrienden van elkaar. “We zijn ook gewoon een hechte vriendengroep. Voetballend horen we niet bij de beste, maar ook in het veld zijn we een hecht collectief.”
Zijn comeback luisterde Koren dus op met een wonderschone treffer. Ook op dat moment schoot er van alles door zijn hoofd. “Het is wel cliché, maar dan schiet toch alles door je hoofd. De vierde klasse is dan wel het laagste niveau dat er is, maar hier doe je het wel voor.” Een prestatie die hij in het komende seizoen nog geregeld zal willen laten zien. Eerst maar eens fit blijven, zal anderzijds het devies zijn.
