De weersomstandigheden waren zaterdagmiddag optimaal om een mooie wedstrijd tegemoet te gaan. Deelnemers vlogen naar de overkant tijdens de strijd om de Van der Vaart bokaal. De deelnemers kwamen tot afstanden die ook in het concurrerende Friesland door dreunde. Verscheidene springers verbraken dan ook een persoonlijk record of een beste seizoensprestatie. Hieronder viel ook Woerdenaar Jaco de Groot die met 20.77 een beste afstand van het jaar neerzette.
“Ik had een goede negentien meter gesprongen. Erwin Timmerarends ging daar bij de junioren overheen. Toen wilde ik nog wel verder springen ja.” Vanwege het feit dat dit een andere categorie was, stond De Groot nog altijd eerste in de wedstrijd. “Ikzelf heb als junior ook verder gesprongen dan senioren. Ik weet hoe lekker dat is. Juist daarom gun ik het Timmerarends niet natuurlijk,” vertelt De Groot met een grijns op zijn gelaat. Deze tweestrijd toonde het niveau van de dag aan. Iedereen kon plots met elkaar concurreren.
De Groot liet pas in zijn allerlaatste sprong zijn verste afstand noteren. Hierop ontstond een hilarisch tafereel waar hij als een voetballer die net een doelpunt heeft gescoord rond rent. Zijn shirt over het hoofd getrokken kan hij zijn vreugde niet op. “Ik zei al tegen die jongens. Wanneer ik over de twintig meter heen spring dan gooi ik mijn shirt over mijn hoofd en dan ga ik rondjes rennen.” Zo geschiedde het en hiermee kreeg de dagwinnaar de lachers op zijn hand in Linschoten.
Niet alleen vanwege het feit dat hij zaterdag ook echt de verste sprong aantekende leverde deze vreugde op. “Ik zit al het hele seizoen tegen de twintig meter aan te hikken. Dat ik er nu overheen ga is wel heel lekker.” De Groot laat vooralsnog minder verre afstanden aantekenen dan in voorgaande seizoenen. “Normaal gesproken heb ik wel een klassement vol met twintig meters. Nu nog geen enkele.” De Groot bracht hier dus uiteindelijk verandering in.
“De stok ging kaarsrecht naar de overkant. Ik zat hoog en kreeg wat wind in de rug. Tja, dan ga je ver.” In andere sprongen had De Groot juist moeite om de stok rechtdoor te laten gaan. “Het was een beetje stoeien. Ik ging een keertje nat en kwam een keer te ver naar de zijkant uit, waardoor mijn sprong ongeldig was.” Ondanks het feit dat hij al een grote reputatie heeft opgebouwd blijft hij realistisch. “De stok zit niet in een scharnier. Als je dus iets te veel naar links hangt dan gaat de stok daar ook heen. Je kan niet zeggen ik ben gemiddeld beter dan de rest dus ik spring ook verder. Het blijft elke keer weer een uitdaging.”
Dat niet alleen De Groot zeer ver sprong lag mede aan de weersomstandigheden. “Zo met zestien graden is het veel aangenamer om te springen dan in de kou. Dat was de afgelopen maanden het geval. Het is een uitbarsting van explosie gedurende een tien seconde. Als je dan wat koud bent loopt het niet.”
De tweede afstand bij de mannen kwam op naam van routinier Theo van Kooten. Hij kwam tot een afstand van 18.77. Bastiaan de Bruijn volgde met 18.13. Bij de vrouwen was Dymphie van Rooijen als vanouds de beste. Zij kwam tot een imponerende afstand van 16.26. Met een respectabel verschil wordt zij gevolgd door Joriene Baas die met 14.81 de tweede plek opeiste. Na haar sprong was ze duidelijk heel content het haar geleverde prestatie. Liesbeth de Wit pakte de derde plek met 13.80.
