Het was aan het begin van de wedstrijd tussen SCH ’44 en PVCV even wennen voor de toeschouwers bij het zien van de nieuw ingepaste spits aan Harmelense zijde. Door de schorsing van Mitch Maas verscheen daar plots de van origine verdediger Thijs Griffioen in de spits. Als aanspeelpunt fungeerde hij naar behoren in de ploeg van Rene van der Kooij.
Een enkel moment in de tweede helft verraadde plots dat in de punt van de aanval toch geen echte spits stond. Griffioen dribbelde het strafschopgebied in alwaar de twijfel toesloeg. Langer dan een rasechte aanvaller wachtte hij met beslissen. Hij kijkt en je zag hem denken. Afleggen op de vijf meter? Of toch maar zelf schieten. Hij koos uiteindelijk voor de slechtste optie en dat was op de inkomende ploeggenoot passen die op de zestien meter inkwam. De bal werd onderschept en de kans was verkeken.
Anderzijds bewees Griffioen zijn waarde. Sleurend en zeurend op de scheidsrechter ontpopte hij zich tot aanvalsleider die fervente duels uitvocht alsof hij weer even centraal in de verdediging stond. “Ik heb het aangaan van duels wel een beetje gekopieerd inderdaad. Echter, het was nu een noodsituatie en dus ben ik blij dat ik het team kon helpen”, vertelt Griffioen over de truc die Van der Kooij uit de hoge hoed toverde.
Voor de kleedkamer wordt het nogmaals benadrukt. Van der Kooij roep Griffioen toe. “Hij noemde je net nog een konijn uit de hoge hoed”, wijzend naar mij. “Noem dat maar gerust het beest uit de hoge hoed”, plaagt Griffioen op zijn beurt. Het tekende de prestatie, dollend over het optreden van de gelegenheidsspits. “Het was wel even wennen voor mij. Vorig seizoen heb ik ook al een paar keer als pinchhitter opgetreden.”
Kritisch blijft Griffioen wel over zijn prestaties en onwennigheid. “Het ging wel goed, maar je ziet ook dat ik geen spits ben. Ik had gewoon moeten scoren.” Het tekent het verdedigende instinct van doelpunten voorkomen. “Ik heb alleen op een klein veld voorin gestaan, verder heb ik alleen maar verdedigd. Dat zag je ook wel terug wanneer ik in kansrijke positie kwam.”
In het volgende duel zal Griffioen weer gewoon achterin plaatsnemen of toch niet? “Ik ben benieuwd. Waarschijnlijk niet natuurlijk, maar wanneer ik die bal er in had gekopt wel natuurlijk”, dolt hij rustig verder.
