Rens Goeting stopt na twaalf jaar betrokkenheid bij het G-voetbal van VEP. Een keuze waarover hij lange tijd getwijfeld heeft. De komst van een kind en het opslokken van veel tijd hebben hem doen besluiten zich op het gebied van trainingen en wedstrijden terug te trekken.
Tijdens het interview wordt het al snel duidelijk. De passie van Goeting ligt bij de jongens van het g-voetbal. Vol passie vertelt hij de ene anekdote na de andere. Met glinsterende ogen brengt hij de verhalen ten sprake. Het is teveel om op te kunnen schrijven. Het belangrijkste binnen het verhaal van Goeting vormt vooral de genoegdoening die hij uit dit vrijwilligerswerk gehaald heeft. “Je krijgt zoveel terug voor het werk dat je erin stopt. Ze zijn goudeerlijk. Ze houden je als het ware continu een spiegel voor”, vertelt Goeting.
“Sommigen mensen denken dat ik die jongens altijd iets leer, maar zij hebben mij ook heel veel geleerd. Vooral op sociaal gebied.” Vervolgens komt Goeting met een voorbeeld. “Zij hebben ook zorgen. Dit zijn alleen andere zorgen. Wat voor ons heel erg klein is, wordt voor hun heel erg groot. Of een wedstrijd doorgaat is voor hun een heel groot issue bijvoorbeeld.” Wat Goeting hier zelf van geleerd heeft? “Ik ben blij met de kleine dingen. Dat heeft mij veel meer in het leven gebracht dan wat dan ook.”
Het is belangrijk om een middenweg binnen presteren en plezier te vinden. “Het gaat mij om het plezier dat de jongens ervaren. Ikzelf was in eerste instantie ook heel erg prestatiegericht. Dat heb ik wel laten varen.” Het tekent het leerproces dat Goeting vooral als mens heeft doorgemaakt. Ontspannen en blij met de kleine dingen. Het is precies de uitstraling die hij aan tafel in zijn eigen huis bezit. Goeting lijkt zich niet zo snel druk te maken.
Twaalf jaar geleden begon Goeting met het idee dat hij het altijd een jaar kon proberen. “Daarna zou ik wel verder zien”, laat hij weten. “Uiteindelijk heb ik het twaalf jaar gedaan. Het werd uiteindelijk een soort van verslaving. Het voelt niet als twaalf jaar. Het is super snel gegaan. Ik heb dan ook getwijfeld om helemaal te stoppen, daarom blijf ik nog betrokken als coördinator. Bij wie je moet zijn om dingen geregeld te krijgen bij VEP is mij bekend. Het verzetten van wedstrijden en dergelijken zal ik zodoende nog altijd blijven doen.” Daarnaast benadrukt Goeting dat het G-voetbal te allen tijden vrijwilligers nodig heeft. Of dit nu trainers of scheidsrechters zijn, elke vrijwilliger die zich aanmeldt stemt tot tevredenheid.
Lang heeft de Woerdenaar getwijfeld of hij wel moest stoppen. “Ik heb net een kind gekregen. Daarnaast moest ik altijd haasten met mijn werk en op zaterdag ben je de hele dag kwijt. Er gaat veel tijd in zitten.” Dat de twijfel nog altijd niet weg is, blijkt uit het feit dat Goeting direct over de brug komt met een onthulling. “Misschien heb ik wel zoveel spijt dat ik volgend jaar weer training ga geven. Het is zo iets moois en brengt je zoveel in het leven. Ik ben heel blij dat ik met het G-voetbal in aanraking ben gekomen.
Foto: Rens Goeting
