Na de winterstop is Gerwin Verlaan op schot. Sterker nog, de aanvaller staat op elf treffers waarvan hij er acht na de winterstop maakte. De rappe aanvaller staat symbool voor de opmars van Siveo ’60 in de tweede seizoenshelft.
,,Het zijn er denk ik zelfs elf”, corrigeerde Verlaan het topscorerklassement van Sportbeleving Woerden. Als een echte aanvaller hecht ook hij stiekem waarde aan het aantal doelpunten. In de drie seizoenen die in de afgelopen vijf jaar werden uitgespeeld scoorde hij respectievelijk 26, 22 en 20 keer. Al jaren is hij dus een gewaardeerde, aanvallende kracht. Juist daaraan ontbrak het bij hem aan doelpunten. In de eerste seizoenshelft kwam hij tot drie treffers. ,,Het grote verschil zit denk ik in het ritme. Ik heb nu weer een aantal wedstrijden achter elkaar kunnen voetballen. Dan kom je gewoon weer in een flow terecht.”
Verlaan weet niet helemaal waar zijn productie nu ineens vandaan komt, maar haalt een alom bekende anekdote over Ruud van Nistelrooij op. ,,Misschien dat mijn ketchupfles wel si open gegaan. Nu was ik voor de winterstop ook wel geregeld geblesseerd. Ik had last van mijn rib, knie en lies. Ik ben nog in Nijmegen bij een liesdokter geweest waar ik eerder ook was. Het gaat nu weer goed en ik kan hele wedstrijden aan.”
Voor Verlaan vormde een uitduel met Stolwijk het dieptepunt. Bij de laagvlieger werd verloren en dat zag de aanvaller met negen teamgenoten met lede ogen aan. ,,Dat voelde wel echt als dieptepunt en we snakten toen echt naar de winterstop. De sfeer is bij ons altijd goed gebleven. Of je nu wint of verliest. We zijn allemaal vrienden, drinken een biertje en gaan na de wedstrijd op stap. Toch keken we elkaar wel eens aan toen we in die gevarenzone verbleven. ,Wat zijn we nu aan het doen? Dat was niet Siveo ’60-waardig. Kampioen zullen we ook niet worden, maar in de subtop horen we wel thuis.”
Voor Siveo ’60 stonden na de winter niet de gemakkelijkste tegenstanders op het programma. Zo werd er gewonnen van Rohda ’76, Perkouw en van Zwammerdam. ,,Ik ben in ieder geval blij dat we die onderste plekken wat achter ons hebben kunnen laten. We moeten nu ook niet te ver vooruit kijken, maar de blik kan wel voorzichtig omhoog gericht worden. Laten we eerst dit niveau maar vasthouden en compleet blijven. Het is zaak om fit te blijven en dan kijken we misschien over een paar weken nog wel een keer omhoog.”
