Pepe Pont is de man die het freerunnen in Woerden op de kaart heeft gezet. Zijn baan in de sales en marketing zei de bevlogen trainer op om zijn eigen bedrijf en vereniging te starten. Het blijkt een wonderbaarlijk groot succes. Al 160 leden rijk en ongeveer een jaar verder bewijst Pont dat het freerunnen bestaansrecht heeft.
Het idee van freerunnen kende zijn oorsprong bij turnvereniging Mobilee. Pont was daar trainer en wilde naar nieuwe manieren zoeken om het teruglopende ledenaantal onder jongeren terug te dringen. Pont zelf is al enige tijd bekend met de sport. Door teruglopende ledenaantallen ontstond binnen Mobilee het idee om hierop te introduceren. “Toen het plan van freerunnen geïntroduceerd werd mocht ik dit zelf opzetten. Zo zijn we begonnen met freerunnen.” Het bleek een groot succes. Al snel namen de ledenaantallen weer toe.
Pont kon zijn werkzaamheden bij Mobilee niet meer combineren met zijn werk. “Na overleg, met turnvereniging Mobilee om een zelfstandige club op te zetten, zei ik mijn baan op en richtte ik mij volledig op de sport.” De leden stromen toe. De clinics die Pont geeft, zoals afgelopen donderdag in Sporthal de Snellerpoort, dragen hieraan bij. Bij Pont zelf straalt er gedrevenheid en plezier vanaf. Jongetjes komen naar de trainer toe om hulp te krijgen bij een zogenaamde backflip.
Pont benadert de trainingen zeer professioneel. Zo is een goede warming-up een vereiste. Wanneer jonge freerunnertjes er de kantjes van aflopen, dan laat hij van zich horen. “Wanneer de vorm die ik voordoe te zwaar is, dan kan je ook een makkelijkere vorm kiezen”, nadat sommigen de push-ups niet konden bijhouden. “Ik vind het vooral belangrijk dat ze iets doen en daarmee hun spieren trainen. Wanneer ze het niet bijhouden en daardoor maar niets doen dan trainen ze ook niet.” Het vormt tegelijk de benadering van zijn trainingen. Verschillende leeftijden en niveaus door elkaar heen. Differentiëren ten top.
De grote verschillen werken niet demotiverend. De deelnemers stralen allemaal plezier uit. Verschillende spectaculaire acrobatische sprongen worden uitgevoerd. De betere atleten schromen niet om andere te helpen om hun kwaliteiten te verbeteren. “Dat is het mooie aan deze sport. Iedereen wil elkaar helpen.” Draaien om de lengteas en salto’s uit stand gesprongen zijn aan de orde van de dag. Het zijn geen uitzonderingen. Op deze manier leren de freerunners spelenderwijs hun eigen lichaam kennen. Stap voor stap verleggen de jongens, en enkele meisjes, hun grenzen.
Freerunnen wordt ook buiten gedaan. Het springen van hoge daken en hekken oogt voor de leek als gevaarlijk. Pont weerlegt dit: “binnen de trainingen doen we veel aan krachttraining. Het lichaam kan zodoende de klappen opvangen. Daarnaast leert iedereen wat hij wel en niet kan.” Dat deze voorwaarden belangrijk zijn blijkt uit een incident binnen de les. Een jongen die voor het eerst meedeed luisterde niet naar zijn lichaam en kunde. Het leverde hem een beurse enkel op. “Wanneer je naar je lichaam luistert ontstaan er geen blessures. Dan is dit één van de veiligere sporten.”
