Onvolwassen, slordig, veerkrachtig, geluk. Het zijn zomaar een aantal begrippen die het optreden van Siveo ’60 tegen Schoonhoven typeren. De selectie van Herman Verrips heeft de punten hard nodig, maar men liep in de slotminuten tegen een nieuwe, zure nederlaag aan.
Het scenario dat geschreven werd, was er een waarvan iedere keeper droomt. Erik Streng werkte rond de 92e minuut van het duel de bal achter de vijandelijke goalie. Winnen leek er niet in te zitten, maar met een eerder opgelopen 2-0 achterstand leek hiermee een punt veilig gesteld. Het was immers de bevrijdende gelijkmaker. Eerder in de wedstrijd wist Stef Kuijer de aansluitingstreffer te maken. Het scenario leek geschreven voor Streng, maar helaas voor alles en iedereen die Zegveld een warm hart toedraagt bleek het nog altijd niet voldoende voor een overwinning. De jeugdige Schoonhovense ploeg ging alsnog met de zege aan de haal.
Trainer Herman Verrips weet ongeveer waaraan het zaterdag lag. “Wij waren onzorgvuldig in balbezit. Soms werd de bal zelfs buiten gedribbeld”, omschrijft Verrips momenten uit de wedstrijd. “Wij zijn nog altijd te wisselvallig. De ene keer spelen we heel goed en de andere keer is het slecht. Dat moet constanter worden.” Het is immers niet de eerste keer dat er onnodig verloren wordt. “We zijn vaker gelijkwaardig aan onze tegenstander geweest, maar dat we niet wisten te winnen. Het draait dan om effectiviteit voor de goal en het niet veel weggeven van kansen.” Herman Verrips heeft in ieder geval voldoende zaken om aan te werken.
Ondertussen zakt de ploeg steeds iets verder weg, maar is de situatie niet zorgelijk. Immers, nog altijd behaald de ploeg punten. Toch is de doelstelling voor de eerste periode niet gehaald. “Ik wilde dat we tien punten uit de eerste periode zouden halen, maar dat zijn er zeven geworden.” Aan de ploeg om dan maar in de tweede periode dertien punten te halen.
Foto: Justin Egberts; archief
