In Nederland is Rick Aben een grote onbekende, maar bij de landskampioen binnen de Rugby League in Engeland is dat allerminst het geval. Het afgelopen jaar droeg hij als strength and conditioning coach van de U-16 ploeg een klein steentje bij aan het kampioenschap van de Castleford Tigers. Voor de komende drie jaar staat hij daar ook onder contract en zal hij middels een phd, onderzoek doen naar het ‘fatigue and recovery profile’ van de U-19 ploeg. Dit alles terwijl de van origine Woerdenaar eerder nog zijn hele jeugd voor Sportlust ’46 heeft gevoetbald.
Bevlogen praat Aben over de belevenissen die hij de, pak hem beet, afgelopen zes jaar heeft meegemaakt. Lastiger is het om uit te leggen hoe groot de Castleford Tigers zijn. “Het is de enige grote club die ze in Castleford hebben en daarom leeft het ook heel erg bij de bevolking. Het is wel lastig uitleggen want, wanneer je niet met de sport bekend bent en wekelijks naar een wedstrijd gaat zie je ook niet wat het voor de mensen betekent. Als ik heel eerlijk ben wist ik drie jaar geleden ook nog niet van het bestaan van deze club.” Aben doet toch een poging om de importantie uit te leggen. “Het is wel iets kleinschaliger dan voetbal natuurlijk, maar de passie is net zo groot. De platte kar kan je wel verwachten.”
Per toeval
Het was niet de bedoeling van Aben om in Engeland te blijven hangen. Na zijn tussenjaar wilde hij zich aansluiten bij de Nederlandse korps mariniers. Zijn vader achterna die evenzo bij de korps mariniers heeft gediend. “Sports science ging ik studeren, maar uiteindelijk heb ik de keuze gemaakt om hierin verder te gaan.” Een ontwikkeling die steeds meer invloed binnen de sport begint te krijgen. In het voetbal lijken statistieken belangrijke te worden, terwijl bij andere sporten zich een professionalisering op het fysieke vlak ontvouwt.
“Ik had nooit gedacht dat ik hier terecht zou komen. Ik moet nog wel eens in mijn arm knijpen. Een Nederlandse jongen die niets van rugby af weet komt dan hier terecht.” Aben is daarmee het perfecte voorbeeld dat het leven niet te plannen is en dat je heel ver kunt komen zo lang je er maar in geloofd. “Wanneer ik geen professioneel sporter wordt, dan wil ik er wel zo dicht mogelijk op zitten.”
PHD
Het afgelopen jaar startte hij aan een nieuwe opleiding aan de universiteit van Leeds, maar over die toekomst is Aben uitgesproken. “Dat ga ik niet afmaken want via de universiteit heb ik een phd aangeboden gekregen.” Kortweg gezegd wordt Aben de kans geboden om promotieonderzoek te doen bij de Castleford Tigers. “Dit initiatief kwam vanuit de bond die per team uit de Super League, het hoogste niveau in Engeland, één phd student willen hebben.” Aben was de uitverkorene en timmert daarmee hard aan de weg in de wereld van rugby.
“Nu zullen mijn werkzaamheden neerkomen op dat wat ik al deed, gecombineerd met het doen van onderzoek. Dat ga ik bij de U-19 ploeg doen aangezien het daar makkelijker is om interventies te plaatsen. Het eerste handelt vanuit een gestructureerd schema en regels waardoor het lastig is om daar tussen te komen.” Het komende jaar zal hij een ‘fatigue and recovery profile’ van de ploeg opstellen zodat er gerichter en beter getraind kan gaan worden. “Wanneer je nog niet helemaal hersteld bent zal je ook minder verbeteren en jezelf sneller kunnen overbelasten met blessures tot gevolg”, zet Aben de onderbouwing van zijn onderzoek uiteen.
Aben kent vooral de taak zich bezig te houden met alles dat niet gelieerd is aan rugby-technische aspecten. “Voor het verbeteren van de snelheid, kracht, handelingssnelheid en meer van dit soort voorbeelden zorgen wij. Er zijn heel veel manieren om daaraan te werken en daarnaast houden we ook de gezondheid en de groei van de jeugdspelers in de gaten.”
Ambities
Wie Aben goed kent zal het al weten, maar de jonge onderzoeker loopt over van de ambitie. “Binnen deze sport ga ik naar geen enkele andere club, maar met mijn voetbalachtergrond zou ik mijzelf voor de gek houden wanneer ik zou zeggen dat ik nooit in het voetbal actief wil zijn. Dat zou ook wel een doel op zich kunnen zijn.” Hij koestert zodoende een topsportmentaliteit, maar dan niet als topsporter. “Ik ben wel zo ambitieus om op een zo hoog mogelijk niveau te komen bij welke sport dan ook.”
Bij de Castleford Tigers werkt Aben op zijn sportgebied al met de top. “Hier lopen vier, vijf internationals rond. Dat is ongelooflijk. Je werkt echt met het beste van het beste. Zo hard mogelijk werken loont zich. Wanneer je jezelf maar leergierig opstelt is er altijd wel ruimte voor je.” Daarnaast ziet Aben ook in dat zonder geluk niemand wel vaart. “Dit is geen traditionele topclub en dan is er al snel meer ruimte voor jongens als ik. Toch hebben hier ook meer studenten stage gelopen die niet de mogelijkheid van een phd kregen, dus ben ik blij dat mijn werk en inzet zijn opgevallen.”
De sport is in Nederland klein, maar Aben heeft wel contacten met de Nederlandse rugby bond. “Ik heb de bond trainingsprogramma’s gestuurd en ik probeer ze ook wel te helpen. Als ik een beetje kan helpen is dat alleen maar goed en daarnaast is het natuurlijk ook handig om mijn naam te laten vallen. Iedereen moet immers ergens beginnen en in het begin wist ik er ook niets vanaf. Ik sta niet boven ze, maar probeer wel te helpen waar mogelijk.
Living ‘The American dDream’ in Engeland
De Castleford Tigers mogen dan wel kampioen zijn geworden, maar in de komende weken volgt nog een toetje. De ploeg neemt het middels kruisfinales op tegen de overige drie ploegen uit de top-4. Nadien volgt de finale, ook wel de grand final genoemd. “De grand final wordt op Old Trafford gespeeld (het stadion van de wereldberoemde voetbalploeg Manchester United), iets dat nog een extra hoofdprijs zou betekenen.”
Het verhaal van Aben doet denken aan de American Dream. Hij kwam met niets aan in Engeland en schopt het ondertussen tot de top van de Rugby League. “Dit is een hele goede sport om mijzelf te ontwikkelen. Dit omdat ze heel erg gewend zijn om met innovaties bezig te zijn. Het fysieke verhaal is ook ongelooflijk belangrijk. Je moet fit en sterk zijn, want dat is de rest ook. Ben je dat niet, dan gaat het heel veel pijn doen.”
