Patrick de Ruijter kwam vijf jaar geleden als buitenstaander bij de vereniging, maar heeft zich ontwikkeld tot ware clubman. Geliefd en gerespecteerd is de hoofdtrainer bij de vierdeklasser. Reden genoeg om drie mensen die met hem samenwerken te bevragen over De Ruijter als trainer.
Nick Vandermeer (leider): ,,Als leider heb ik nooit een andere trainer meegemaakt, maar de ervaring die ik met Patrick heb is gewoon erg prettig. Ik denk dat hij de ideale trainer voor Kamerik is. Ook omdat, zoals hij dat ook zelf aangeeft, hij zich er thuis voelt. Hij is no-nonsense genoeg voor een dorpsclub, doet geen gekke dingen en is recht door zee. Je weet dus precies wat je aan hem hebt. Dat geldt ook voor de organisatie rondom wedstrijden. Hij laat dingen over aan mij. Gevraagd en ongevraagd kan ik mijn mening tijdens wedstrijden geven, ondanks dat het niet mijn verantwoordelijkheid is. Eigenlijk ben ik een soort klankbord van hem geworden.”
Jelmer Knijff (speler): ,,Het is fijn om onder Patrick te spelen. Hij past goed bij de club en ik denk ook niet dat er veel trainers zijn geweest die zo lang bij de club hebben gezeten. Sommige spelers hebben zelfs geen andere trainer gehad. Hij past wat mij betreft goed bij ons omdat hij prestatie belangrijk vindt, maar dat hij tegelijkertijd begrijpt dat we een vierdeklasser zijn. Dat is bij hem trouwens ook niet vanzelf gegaan hoor. Het gaat bij Patrick ook niet meer alleen over voetbal, maar als je ergens mee zit kan je bij hem na vijf jaar natuurlijk ook terecht. Hij legt ook altijd uit waarom je er bijvoorbeeld naast staat. Geen smoesjes, gewoon eerlijkheid. Hij staat, hoe moeilijk dat misschien ook wordt op een gegeven moment, nog altijd boven de groep. Anders hadden we ook niet doorgegaan met elkaar.”
Jan Klein (voorzitter): ,,Ik vind hem wel passen bij Kamerik. Hij begrijpt wat hij moet doen om het team beter te maken en ik merk dat het acceptatieniveau bij de jongens hoog ligt. Hij kan de perfecte balans vinden tussen een dolletje hier en de serieuze aanpak daar. Iedereen binnen de club kan met hem lezen en schrijven. Dat was vooral te zien bij het overlijden van zijn vader. Iedereen wilde hem ondersteunen. Dat is wederzijds en het voelt aan als een warm bad.”
Foto: Gijs Nederlof