Na lang het geduld bewaard te moeten hebben, kreeg hij in de eerste seizoenshelft een kans. Toen gooide een blessure nog roet in het eten, maar nu lijkt Dion de Langen bij SCH ’44 een basisplaats te hebben veroverd.
Als jeugdproduct van het Harmelense SCH ’44 had hij het de afgelopen anderhalf jaar lastig. Toegestroomd tot de A-selectie van de vereniging slaagde hij er slechts mondjesmaat in om ook een basisplaats af te dwingen. Daarin lijkt de afgelopen periode verandering in gekomen. Trainer Rene van der Kooij kiest tegenwoordig voor, zoals hij dat zelf zegt, het beste team en niet voor de beste spelers. De Langen behoort tot dat beste team.
De oefenmeester vond dat Mitch Maas en Raoul Pengel op zichzelf staand twee zeer goede spitsen zijn, maar dat de samenwerking tussen de twee nog te wensen overliet. Hij voelde zich gedwongen om keiharde keuzes te maken. ,,Tegen Elinkwijk begon hij te experimenteren en stond ik in de eerste helft rechtsback. Later ruilden ik en Giovanni Nicolaas van positie waardoor ik in de spits kwam te staan”, aldus de jonge Harmelenaar.
Zondagmiddag stond hij onder het motto ‘never change a winning team’ wederom op het wedstrijdformulier als basisspeler en bezegelde hij dit direct met een treffer na vijf minuten voetbal. ,,Dat is natuurlijk wel een prettige manier van een wedstrijd beginnen. De reden dat ik in de spits kwam is dat ik met mijn loopacties om Mitch Maas heen kan bewegen. Zo kunnen we meer ruimte creëren in de voorhoede.”
,,Natuurlijk is het vervelend om op de bank te zitten, maar uiteindelijk was ik ook vaak wel de eerste wissel en thuis tegen Quick werd ik ook al beloond met een basisplek. Echter, de week er na kreeg ik een blessure aan mijn enkel en daardoor ben ik nu pas eigenlijk weer terug”, schetst hij ook een portie tegenslag.
De doelen zullen voor het resterende halfjaar simpel te formuleren zijn: ,,Ik probeer inderdaad zoveel mogelijk basisplekken te halen en zoveel mogelijk te leren. De toekomst van de club is natuurlijk ongewis, maar mijn wens is wel om bij de club te blijven. Waarschijnlijk is dat met veel Harmelense jongens bij elkaar. Ik heb de afgelopen anderhalf jaar in ieder geval veel geleerd van alle ervaren jongens bij de club.”
,,Soms grap ik ook wel eens dat het aantal basisplekken voor mij schaars is, maar dat als ik basis sta we altijd winnen. Natuurlijk moet ik bescheiden blijven, maar het is wel zo”, rondt hij met een knipoog af
