Kristiaan van Vliet werd het cadeautje genoemd toen hij kwam aanwaaien bij tweedeklasser SCH ’44, maar na een succesvol begin gooide het afgelopen seizoen langdurig blessureleed roet in het eten. Afgelopen weekend stond hij in het duel met CSW eindelijk weer eens op het veld. De eerste minuten van het seizoen 2018-2019 zijn een feit en dat voelt goed voor de Woerdense verdediger, maar dit kent ook een keerzijde.
“Het zou wel erg mooi zijn om de bekerwinnaar van het afgelopen jaar een toontje lager te laten zingen”, vertelt Van Vliet vol bravoure wanneer het realisme zijn intrede doet. “Dat zal alleen wel lastig genoeg zijn”, vertelt Van Vliet over zijn oude ploeg Sportlust ’46. Zaterdag zal hij een zestigtal minuten gaan spelen en daarmee start hij dus in de basis. “Het gaf mij extra motivatie om terug te keren toen ik de bekerloting zag. Zelfs op vakantie heb ik om de dag hardgelopen. Normaal doe ik dan precies niets, maar nu wilde ik fit zijn”, vertelt Van Vliet.
Het is al bijna een jaar geleden wanneer Van Vliet de blessure aan zijn knie oploopt. Kraakbeen is beschadigd en het gehele seizoen heeft de verdediger in Harmelense dienst getobd. “Ik kon dit alleen maar verhelpen door mijn bovenbenen te trainen. Die vangen dan vervolgens de klappen op voor mijn knie. De afgelopen trainingen heb ik nog met pijnstillers gespeeld en dat zal voorlopig nog wel zo blijven”, weet Van Vliet.
“Het is niet dat ik met deze knie nog jarenlang kan spelen. Ik wil later nog normaal kunnen lopen dus ik zal waarschijnlijk eerder dan gewild eieren voor mijn geld moeten kiezen. Ik zal jaar voor jaar moeten afwegen of het verstandig is om door te gaan met voetbal”, brengt hij het vervelende nieuws naar buiten. Kraakbeen herstelt niet en dat ondervindt Van Vliet op dit moment. “De afgelopen maanden heb ik zelfs getwijfeld of het wel verstandig was om door te gaan met voetbal.”
Ondanks een knie die steeds meer aan kraakbeen zal inboeten, genoot Van Vliet wel toen hij weer op het veld stond. “Als je een wedstrijd aan het spelen bent, sta je er niet zo bij stil. Vooral op de trainingen heb ik weer kunnen genieten inderdaad. Ik heb er hard voor moeten werken”, weet hij te zeggen. “Extra spanning heb ik ook als ik nu op het veld sta. Geen zenuwen voor het niveau dat ik zal halen, maar wel of mijn knie het houdt. Het kan natuurlijk misgaan en dan ben ik verder van huis.”
