Het was inmiddels al een tijd geleden dat SCH ’44 de drie punten mocht bijschrijven op het conto. Zondag was het weer zover. Na een 1-0 achterstand slaagde de ploeg van Rene van der Kooij er toch in om, nadat Mitch Maas een hattrick maakte, de wedstrijd tegen DCG winnend af te sluiten. Een overwinning die de ploeg goed zal doen.
Bij rust zal menigeen weer terug hebben gedacht aan de afgelopen weken. Goed voetballen, maar uiteindelijk te weinig kansen creëren en afronden en vervolgens met lege handen de kleedkamer opzoeken. Zondag zette Rene van der Kooij wat dingen om waardoor er directer richting het doel gevoetbald werd en zodoende werd ook Mitch Maas beter bediend. Iets dat positief uitpakte.
“Vorige week speelden we gewoon de slechtste wedstrijd van het jaar ondanks dat we waanzinnig getraind hadden en fit waren. Daarop hebben we met elkaar gesproken en hebben we naar elkaar wat zaken uitgesproken. Dan ben ik vervolgens ook heel erg blij met de veerkracht die het team heeft laten zien op zondag.” Toch kon in de rust het nodige worden recht gezet nadat de ploeg met een 0-1 achterstand tegen DCG ging rusten. Mede vanwege het feit dat de bezoekers een zeer goede reeks hebben neergezet.
“Het is verbazingwekkend dat het in de tweede helft niet richting de 6-1 ging. Het hele team heeft zeer goed gepresteerd, mede omdat we nu ook voor het eerst Maas goed hebben bediend”, kwam ook de spits meer in zijn kracht te spelen. Het zijn de stappen die SCH ’44 heeft moeten zetten om gevaarlijker voor het doel te worden.
“De ballen mochten bij een kans op een voorzet er niet meer uitgehaald worden. We zijn af en toe niet opportunistisch genoeg en zo hoopten we zondag tot meer kansen te komen. Het is ook best bijzonder dat Maas pas zijn eerste kop goal van het seizoen maakt als je zo dominant op de helft van de tegenstander kan spelen.”
Of het kwart je is gevallen moet nog blijken, maar het gevoel is weer eens goed na de geboekte overwinning. “Het is fijn en knap van de ploeg dat ze zo snel de kleedkamer uit kwamen. Het valt niet me dat je steeds het idee hebt goed te spelen, maar met lege handen staat”, sluit Van der Kooij af.
