De verbazing was groot bij Team Sunweb op het moment dat ze de snelste tijd neerzette op het Wereldkampioenschap wielrennen in het Noorse Bergen. Floortje Mackaij was één van de rensters en die prestatie vormde voor de Woerdense een bekroning op een sterke afsluiting van haar seizoen. Een terugblik op het seizoen.
Achter het geweld van Ellen van Dijk was het tijdens het wereldkampioenschap harken om in het wiel te blijven. Benen die vollopen met melkzuur zijn geen fijn gevoel, maar nadat de finish dichterbij kwam, groeide tegelijkertijd het besef dat er geschiedenis geschreven kon worden. Het cliché luidt dan dat wielrensters een stuk minder pijn voelen. Dat gold ook voor Mackaij. “Je voelt dan ineens veel minder pijn”, vertelt ze.
Het wereldkampioenschap vormde het hoogtepunt van haar nu al succesvolle loopbaan. Nog altijd geniet de Woerdense na van het succes dat ze nog maar kortgeleden heeft geboekt. “Het is nog altijd heel bijzonder. Afgelopen week zijn we met de ploeg weggeweest en dan heb je het er wel over. Een podiumplek was het doel, maar aan winnen hebben we allemaal nooit echt gedacht. Als je dan hoort dat je voor goud rijdt is dat echt bijzonder. Dat geeft wel extra vleugeltjes”, omschrijft ze het gevoel dat bij een wereldtitel hoort.
“Het is op dat moment heel bijzonder. Ik geniet er nog altijd van.” De verbazing was op de gezichten af te lezen op het moment dat ook officieel werd dat Team Sunweb de snelste van de dag was. Dat alles bereikte Mackaij na een voor haar zelf enigszins teleurstellend voorjaar waarin ze niet het niveau haalde dat ze graag had willen bereiken. Vorig seizoen brak Mackaij nog haar arm en dat merkte ze. “Daarna blijf je continu achter de feiten aanlopen. In het voorjaar zit je er dan steeds net niet bij en dat gaat in het hoofd zitten.”
Pas richting het einde van het seizoen kon ze haar ritme vinden en de juiste conditie omzetten in de hardheid die in wedstrijden gevraagd wordt. “Eind mei merkte ik dat er iets achter begon te zitten. Ik heb mijn seizoen heel mooi af kunnen sluiten en dat is ook wat ik mij herinner. Volgend jaar hoop ik direct mee te kunnen doen”, weet Mackaij. Toch kan ze niet anders dan tevreden zijn met dit seizoen. Naast wereldkampioen werd ze ook nog eens derde op het Nederlands Kampioenschap.
“Uiteindelijk wil je steeds meer bereiken”, toont ze zich een echte winnares. Voor nu zal die ambitie vooral op het ijs komen te liggen. “Ook nu ga ik weer marathons rijden. Je hoort mij niet klagen, ik heb een goed leven.”
Foto: Erik de Weerd/ Archief
