Voor FC Oudewater werd het debuutjaar als fusieclub met een kampioenschap bezegeld. Een jaar waarin het teamproces centraal heeft gestaan, waarvan de uitwerking het inslijpen van de speelwijze betrof. Waar het kampioenschap door de buitenwacht als een vanzelfsprekendheid werd aangenomen, is de ervaring van trainer Harry Akkermans anders. “Wanneer iets er eenvoudig uitziet, is dat het vaak niet”, tekent trainer Harry Akkermans filosofisch op.
De visie die Akkermans hanteert, heeft hij het afgelopen jaar geregeld uitgesproken. Het speerpunt van Akkermans omvatte het proces, waarna de resultaten vanzelf volgen. “Ik ben dit jaar weggebleven van het benoemen van resultaat en het maken van keuzes op basis van het resultaat. Er is meer vanuit het proces gedacht om te proberen daarin stappen te maken”, verklaart Akkermans zijn werkwijze van het afgelopen jaar. Een aanpak die uiteindelijk heeft geleid tot een kampioenschap.
Een voorwaarde voor het behalen van het kampioenschap was het smeden van een mooie mix uit het beste dat twee verenigingen te bieden hebben. Voorafgaand aan het afgelopen seizoen vormden OVS Oudewater en UNIO nog aparte verenigingen. “Ik vind dat dit proces vrij soepel verlopen is. De jongens hebben daar natuurlijk een belangrijke rol in gespeeld. Ik heb geen invloed op de manier waarop ze met elkaar omgaan. Dat hebben ze heel goed gedaan”, vertelt de oefenmeester.
Niet alleen de omgang met elkaar verdiende de nodige aandacht, maar Akkermans moest ook een nieuwe speelwijze implementeren. Daarbij stak een probleem de kop op aangaande de verschillende speelwijzen die de verschillende verengingen hanteerden. “Nu willen we het spel maken, terwijl de spelers van UNIO toch wel gewend waren om vanuit de omschakeling te spelen.” Hoe te gaan spelen en op welke manier willen we dat bereiken vormden de contouren van het proces waarin Akkermans zich onderdompelde. Een manier die naarmate het seizoen vorderde steeds beter ten uitvoer is gebracht.
“Na de winter zijn we echt beter gaan voetballen dan voor de winterstop. Er kwam meer houvast in de ploeg. In de eerste wedstrijden na de winter hebben we tegen de directe concurrenten direct het verschil gemaakt. Die klap zijn ze niet meer te boven gekomen. Daarna hebben zij ook onderling punten verspeeld. Uiteindelijk werden we kampioen tegen Bergambacht met tien man, zo wonnen we ook van Gouda. Dat zegt iets over de weerbaarheid van ons tijdens dit seizoen”, vertelt de oefenmeester.
“Het was een mooi seizoen welke we met een kampioenschap konden bekronen. We weten ook hoe moeilijk dat kan zijn”, vertelt Akkermans. “Achteraf kan je de punten bij elkaar optellen en stellen dat we ruimschoots kampioen zijn geworden en veel te goed waren. In alle eerlijkheid is het proces niet zo geweest. Door het seizoen heen hebben we ons ontwikkeld waardoor we deze prestatie konden neerzetten.” Wie denkt dat het proces al ten einde is komt dan ook bedrogen uit. “We zijn nog niet waar we willen eindigen. In 2020 willen we een stabiele tweedeklasser zijn, maar waar leg je de lat volgend jaar?” Stelt Akkermans een vraag met vooruitkijkende blik.
Door de buitenwacht is de prestatie van FC Oudewater met een vleugje vanzelfsprekendheid gadegeslagen. Ze zouden het kampioenschap toch wel even pakken? Echter, voor de ploeg zelf voelde dit anders. “Ik geprobeerd om die druk buiten te houden en dat zal nu wel minder lastig worden, want de tegenstanders zijn ook gewoon beter.” Uiteindelijk kan Akkermans spreken van een geslaagd debuutjaar. “Dat is het zeker geworden. De andere kant is ook wel weer dat we verder moeten en het proces nog lang niet ten einde is.” Aan het seizoen koppelt Akkermans dan ook het volgende cijfer: “Op basis van hoe het seizoen verlopen is geef ik het een 8,5”, sluit de oefenmeester af.
Foto: Justin Egberts
