Na dit seizoen zullen de wegen tussen Herman Verrips en de Zegveldse voetbalploeg Siveo ’60 scheiden. Donderdagavond was de kogel door de kerk en werd het duidelijk dat, na dit seizoen, aan vier jaar dienstverband een einde zal komen. Waar het seizoen ditmaal in de derde klasse moeizaam verloopt, was dit in vorige jaren niet het geval. Drie jaar lang speelde de Zegveldse ploeg mee in de top van de vierde klasse.
Broodnuchter oogt Herman Verrips wanneer hij zijn verhaal doet over het niet verlengen van zijn contract. Een houding die de overhand heeft, maar daarachter schuilt een vleugje trots op wat de afgelopen vier jaar bereikt is. “Natuurlijk moet je er nuchter onder zijn wanneer je weet dat je een voorbijganger bent. Het komt maar sporadisch voor dat een trainer zeven jaar actief is bij een club. Ik heb er vrede mee en ben ook niet boos. Ik heb het naar mijn zin bij de vereniging en we hebben ook leuke jaren gehad met fantastisch voetbal”, vertelt de oefenmeester.
Zelf had de trainer nog wel de intentie om zijn contract te verlengen en dit heeft Verrips ook uitgesproken naar het bestuur toe. “We zijn op deze manier ook het proces ingegaan. Iedereen is vervolgens gesproken en daar kwam uit dat het een close finish was. Dan is het misschien ook beter om niet met elkaar verder te gaan. Dat is redelijk en tegelijkertijd een goed doordachte beslissing. Wellicht heeft de club voor mij wel de juiste beslissing genomen”, klinkt het goudeerlijk. “Als je zelf te lang bij een club blijft hangen kan dat een sleur worden.”
Stilzitten is er niet bij voor Verrips. De trainer gaat al snel op zoek naar een nieuwe werkgever. “Ik wil nog in het trainerschap blijven. Ik doe het nu negentien jaar achter elkaar. Ik ben nog ambitieus genoeg om de volgende club naar een hoger niveau te brengen. We zijn er nu vroeg bij en daarmee is het voor de club makkelijker om een trainer aan te stellen en voor mij geldt datzelfde voor het vinden van een nieuwe club.”
“Ik kan heel goed met iedereen binnen de club opschieten en we zijn dan ook in goede harmonie uit elkaar gegaan. Dit is nu besloten. De club en mijzelf valt niets te verwijten”, toont Verrips zich reflectief vaardig. “Ik wil door de voordeur naar buiten kunnen stappen en daarvoor is handhaving nodig. Als dat lukt heb ik goed werk afgeleverd. Anders ook, maar dan wel met een klein smetje.” Verrips sluit zijn positieve verhaal tegelijkertijd af met een nuchtere uitspraak. “Je weet dat er een tijd van komen is en een tijd van gaan en die tijd is nu gekomen.”
