Christiaan Perrier keert volgend seizoen weer terug naar de voor hem bekende regio. Hij gaat in Gorinchem voor tweedeklasser SVW spelen. De aanvaller sluit daarmee twee jaar in Montfoortse dienst af.
In het kielzog van trainer Theo de Boon kwam Christiaan Perrier mee naar Montfoort SV ’19. De aanvaller had een rijk verleden bij de amateurs achter de rug, maar toonde zich nog altijd ambitieus. Met het vertrek van De Boon naar Hardinxveld keert Perrier weer terug naar Gorinchem. De regio waar hij groot is geworden en de stad waar hij al 25 jaar lid is van Unitas. Toch zal hij niet bij die club gaan spelen. ,,Ik ga naar de ‘aartsvijand’. Dat is het van vroeger uit, alhoewel de sentimenten tegenwoordig wat minder zijn”, vertelde hij over zijn overstap naar SVW. ,,Daarnaast heb ik drie kinderen waarvoor ik wat meer tijd wil hebben. Nu kan ik weer lekker dichtbij huis spelen”, vertelde hij.
Bij Montfoort SV ’19 is hij met zijn 35 jaar een van de routiniers in een verder nog jeugdige groep. Waar het elftal vorig jaar de eerste vier wedstrijden van het seizoen verloor, maakt de groep flink wat progressie door. Dat ziet Perrier zelf ook: ,,Wij hebben het gewoon erg goed gedaan als wij er in deze klasse inblijven. Tijdens de coronastop hebben wij aardige stappen kunnen zetten en dat komt er nu uit.” Met een huidige plaats in de middenmoot kunnen de Montfoorters zelfs nog naar een mooie ereplek streven. ,,Je speelt hier natuurlijk niet echt voor de prijzen. Dat is ook niet gek als je zonder budget werkt en met jongens uit het dorp speelt.”
Perrier twijfelde lang tussen Unitas en SVW. Uiteindelijk gaf voor Perrier het niveau de doorslag. ,, Ik wil nog wel een beetje op niveau spelen namelijk. Ik ben sowieso van mening dat ik altijd moet spelen bij Montfoort SV ’19 in de eerste klasse. Je bent als spits ook afhankelijk van voorzetten en als wij twee keer per helft in de zestien meter komt, zoals tegen Huizen, dan kan je beter een ander type opstellen. Al met al onderhoud ik daarin een goede verhouding met de trainer.”
,, Ik heb hier ondanks corona twee hele mooi jaren gehad. Nu spelen wij natuurlijk veel wedstrijden achter elkaar en dan zie je toch spelers afhaken met pijntjes. Voorlopig blijf ik fit en heb ik ook een trainer die met mij meedenkt. Zo sta je bij een positiespel meer aan de zijkant, zodat je wat minder belast wordt.” Het is die ervaring die hij ook op jongere spelers probeert over te brengen. Ervaring die moet leiden tot een plek vlak onder top van de ranglijst. ,,We moeten niet te ver vooruit kijken, maar het kan een mooi slot worden. Het zou in ieder geval helpen om weer door de voordeur naar buiten te gaan. ,,Dat is altijd belangrijk”, wist Perrier.
Foto: Judith Groen
