Ellen van Dijk is aan de Copacabana als vierde geëindigd in de Olympische tijdrit. Ze levert 22 seconden in op Kirstin Armstrong die voor de derde keer op rij Olympisch Kampioen tijdrijden wordt. Als tweede eindigde de Russische Olga Zabelinskaya en Anna van der Breggen verovert ditmaal een bronzen plak.
Van Dijk slaat zich voor haar hoofd. Ze zit nog altijd op een hotseat, maar ze wist het al. Geflankeerd door vrouwen waarvan de spanning valt af te lezen, spreekt de uitdrukking van Van Dijk boekdelen. Teleurstelling is zichtbaar. Ze wordt van het podium gestoten. Huilend valt ze in de armen van een begeleider. Wat als? Dat is de vraag die door haar hoofd spookt. In de eerste tien kilometer van de tijdrit verspeelde ze een zeker lijkende medaille. Vanuit het platte stuur grijpt de Woerdense naar haar beugel. Een stuurfout. Haar voor- en achterwiel belanden in de greppel. De natuurlijk grens met de weg vormt uiteindelijk een grens tussen een medaille en niets.
Het is opgemeten. Achttien seconde stond ze stil. Hierbij op geteld zijn er vijf seconde bij op te tellen. Immers, ze moet weer in haar ritme komen. De tijd die ze daar verloor kost uiteindelijk haar Olympisch goud. Van Dijk beseft dat na afloop direct. De teleurstelling is van haar gezicht af te lezen. De Woerdense met benen als staalkabels redt het niet. De meest ondankbare plek die je kan behalen valt haar ten deel. De teleurstelling zal haar lang bijblijven.
In de Thüringen Rundfahrt toonde de Woerdense al haar sterke vorm. Daar won ze nog een tijdrit met geduchte concurrentes. Het mocht niet baten. Een stuurfout gooide roet in het eten. Van Dijk zal niet herinnert worden als Olympisch kampioen, maar als de vrouw die een medaille verspeelde. Het is een hard gelach. Tijdens de eerste tussenpunten was het duidelijk. Dit zou geen medaille opleveren. Haar laatste deel van de tijdrit was alleen dermate sterk dat er nog hoop gloorde. Deze hoop werd door haar neus geboord door drie vrouwen die sneller waren. Van Dijk heeft het voor zichzelf verprutst. Ze weet het.
