Het afgelopen seizoen van SCH ´44 kenmerkt zich door wisselvalligheid. De start was zeer goed te noemen, maar daarna kwam de klad erin. Winnen werd tot een sporadische uitspatting verheven. De laatste wedstrijden vergaarde het team meer punten. Het leidde tot een keurige vierde plek in de zondagse tweede klasse. Hoe kijkt aanvoerder Sander Tervoort terug op het afgelopen jaar?
Het gevoel dat bij de technisch begaafde middenvelder overheerst, is tevredenheid. Toch ligt het idee dat niet het maximale resultaat is behaald aan de oppervlakte bij Tervoort. “Het gaat ons nu voor het vierde jaar op rij voor de wind. Het is leuk om als promovendus weer mee te doen om de prijzen. We beschikten over de mogelijkheden om de nacompetitie te halen.” De aanvoerder weet waardoor niet het maximale resultaat is bereikt. Richting het einde van het jaar veranderde de mentaliteit. “Sommigen zaten misschien met hun hoofd bij het volgende seizoen. Dat mag niet, maar gebeurt toch.”
Door het jaar heen heeft SCH ’44 ook gepaste tegenslag gekend. “We hebben denk ik niet één keer in de sterkste opstelling kunnen voetballen. Dit had veelal met schorsingen en blessures te maken. Dat leidde er toe dat de scherpte een beetje wegviel. De opstelling was vaak al aan het begin van de week bekend door de eerder genoemde omstandigheden”, weet Tervoort. “Misschien ben ik wel te nuchter of niet ambitieus genoeg, maar het is nu wel zo dat we het komende jaar gegarandeerd een leuk seizoen hebben. Het is voor de club ook beter om gestaag door te groeien dan in één klap door te stoten”, toont Tervoort zich realistisch.
Zelf kwam Tervoort dit jaar op een andere positie te staan dan hij gewend was. Als controleur ontwikkelde hij zijn leiderscapaciteiten. “Trainer Renato Dijskterhuis vond dat ik een ijzersterk seizoen heb gespeeld. Ik denk dat de rol door mij naar behoren is ingevuld. Nu was het meer voetballen vanuit een taak, voorheen was dat vooral vanuit mijn gevoel. Ik speel ook liever kort achter de spitsen waar ik met assists en doelpunten belangrijk kan zijn.” Tervoort toont zich evenzo content met de rolwisseling van het afgelopen jaar. “Nu heb ik mijn leiderschapscapaciteiten kunnen ontwikkelen. Ik ben daarom ook blij dat ik het wel heb gedaan.”
Aan het begin van het nieuwe jaar leek de club nog een glorieuze tweede seizoenshelft tegemoet te treden. Als een van de kanshebbers op de prijzen ging het de winterstop in. Tijdens het winterse reces kwam de eerste onderscheiding al richting Harmelen. De benoeming tot Sportploeg van het jaar 2015 in de gemeente Woerden vormde een beloning voor de prestaties van de afgelopen jaren. “Normaal stonden de telefoons alleen bij onze kampioenschappen te rinkelen. Dit voelt als een waardering voor de weg die we zijn ingeslagen. Het is daarom leuk dat onze prestaties ook buiten Harmelen worden gezien.”
Zo heerst niet alleen een dubbel gevoel bij de persoonlijke rol die Tervoort vervulde, maar ook over het uiteindelijk resultaat. Een vierde plek en de sportploeg van het jaar 2015. Tevreden, maar er is niet het onderste uit de kan gehaald. De rode draad die continu door het seizoen zichtbaar was.
Foto: Justin Egberts
