De Paralympische Spelen van Tokyo in 2020 waren het doel. Rio de Janeiro in augustus werd realiteit. Uiteindelijk spatte deze droom keihard uiteen. Thijs van den End kwam afgelopen weekend in Eindhoven 0.06 van een seconde te kort om zich voor het wereldevenement van aanstaande zomer te plaatsen. Het vormt een hard gelag, maar Van den End is al ambitieus richting de Paralympische Spelen van Tokyo.
Het zag er op zaterdag rooskleurig uit. Een spetterende 100M rugslag resulteerde in een tijd van 1:06:38. Op een haar na werd hiermee de kwalificatie-eis in de S9 klasse gemist. Nog altijd was er geen man over boord. Van den End had in de halve finale en het slotstuk nog kans om die begeerde limiet te zwemmen. Dit lukte uiteindelijk niet. “Het scheelt echt een paar millimeter. Nu ben ik er wel rustig onder, maar zondag was het toch wel emotioneel”, weet Van den End. “Die race uit de serie kwam er niet meer uit en dat is jammer. Het is ook lastig, ik ben mijn techniek nog continu aan het verbeteren en dan ben je uiteindelijk nog niet vast genoeg in de races. Dan zwem je een perfecte race die net niet perfect genoeg is.”
Het schrijft als een jongensboek. Nadat Van den End eerder de topsport zijn rug had toegekeerd, begon hij anderhalf jaar geleden weer met zwemmen. Medio september sloot hij zich weer aan bij de selectie in Amersfoort waar hij zichzelf de Paralympische Spelen van Tokyo in 2020 als doel stelde. “Op een gegeven moment maakte ik progressie en kwam ik dichterbij de limiet. Toen kreeg ik er vertrouwen in dat ik Rio kon halen. Met nog één toernooi te gaan werd het plots wel heel realistisch”, doelt Van den End op afgelopen weekend. “Al met al heb ik daar wel een geweldig resultaat neergezet.”
De terugkeer bij de selectie van het Paralympische zwemmen voelde weer oud en vertrouwd. “Het voelde als thuiskomen. Heel veel mensen van de selectie kende ik al uit mijn eerste periode. Het was wel afzien natuurlijk, maar de trainingsintensiteit pikte ik snel op en de progressie kwam ook rap.” De trainingsuren van Van den End verviervoudigden van 6 naar 23 uur per week. “Het motiveert en stimuleert mij heel erg dat ik met de top van Nederland en de wereld zwem. Er zitten veel toppers bij die in Rio zeker een medaille gaan halen. Van andere goede zwemmers op de rugslag leer ik ook veel. Het is een goede leeromgeving om snel stappen in mijn techniek te zetten. Ik moet meer rust in mijn slag krijgen.”
De realist in Van de End gaat de komende week een nieuw plan op stellen met zijn coaches om de Paralympische Spelen van 2020 te gaan halen. Hij gaat daar niet alleen voor een deelname. “Ik ben nu al zo dichtbij, dan is er bijna honderd procent kans dat ik in Japan kom. Hier zijn nog twee WK’s en een EK tussenin. Dat zijn wel leuke toernooien om aan mee te doen.” Het klinkt gek, een wereldkampioenschap een leuk toernooi noemen. Toch zijn de grenzen voor de Woerdenaar verlegd. “Natuurlijk is het geen dagelijkse kost, maar ik ben nu wel 11e van de wereld.” Ook voor Tokyo heeft Van den End zijn grenzen al opgerekt. “Ik denk ik mijzelf wel tot doel stel om daar een medaille te gaan winnen!”
