Voor Sportlust ’46 draaide het afgelopen seizoen uit op een geweldige jaargang. Met het kampioenschap bevestigde de ploeg datgene waar de buitenwacht voorafgaand aan het seizoen al vanuit ging. De ploeg zou wel even kampioen worden.
Op de eerste twee wedstrijden na kwam de Woerdense ploeg vrijwel nooit in de problemen. Toch kampte de ploeg nog een tijdlang met de naweeën van deze mislukte start. Een gelijkspel tegen VV Montfoort en daaropvolgend een verlies in eigen huis tegen concurrent Sliedrecht. Het was door deze start dat de ploeg tot aan de winterstop achtervolger was. Sliedrecht viel weg en Sportlust ’46 kon uiteindelijk in een rechte lijn afstevenen op de titel in de eerste klasse.
Belangrijk aandeel in deze titel had spits en nieuwkomer Mark van der Weijden. De aanvaller kwam over van Argon en na een lastige start liet hij zien over de juiste kwaliteiten te beschikken. ,,In de eerste oefenwedstrijd tegen Kozakken Boys raakte ik al geblesseerd en moest ik dus toekijken. Toen ik terug kwam tegen Sparta Nijkerk ging ik direct knock-out. Dat was voor mij dus een waardeloze voorbereiding. Ik was dus niet helemaal fit, maar kreeg in de tweede wedstrijd het vertrouwen. Tegen Sliedrecht begon ik in de basis als buitenspeler en nadat Rick (Wils, red.) geblesseerd raakte kwam ik in de spits terecht”, een keuze van trainer Patrick Loenen die goud waard bleek.
Met een uiteindelijk totaal van 27 doelpunten kan gesteld worden dat de spits een vrijwel perfect seizoen heeft gekend. ,,Natuurlijk ben ik met dit seizoen ontzettend blij. Eigenlijk had ik dit ook niet verwacht. Vorig jaar degradeerde ik met Argon natuurlijk kansloos uit de Hoofdklasse en dan is het ook lekker om nu met een kampioenschap terug te keren. Dat had ik niet durven dromen”, ziet hij ook de teamprestatie niet over het hoofd.
Dat Loenen gecharmeerd van de spits was, dat werd al vrij snel bekend. Nu is ook de club bekend met het fenomeen uit Langeraar. ,,Ik denk dat onze manier van spelen gebaat was bij een beweeglijke spits. Dat zou wel een verklaring kunnen zijn waarom het ook met mij zo goed ging dit jaar.” Toch was het niet per se een ontspannen jaar. Binnen de groep heerste toch wel dat elke week weer gepresteerd moest worden. ,,We gingen zeker geen wedstrijden in met het idee dat we er al waren. Wel verschilde het met de spanning binnen het team. Sommigen waren bijvoorbeeld totaal niet gespannen”, doelde hij op de ervarenere krachten in de selectie. ,,Dan kan je wel zien hoe zij met spanning omgaan”, boog Van der Weijden het al snel om in een positieve kracht.
Ondanks dat de focus op het kampioenschap lag, reikte de ploeg nog wel tot de kwartfinale van de beker. Daarin was Jodan Boys de beter ploeg. Een ronde te vroeg om wederom de landelijke beker te halen. Immers, vorig jaar wist de formatie de beker nog te winnen. ,,Helaas hebben we dat net niet gehaald, maar het was ook niet het einde van de wereld. Natuurlijk had het leuk geweest als we het hadden gered, maar het was geen prioriteit. Dan is het niet gek dat je van een ploeg als Jodan Boys verliest.”
Een nieuw seizoen staat voor de deur waarin de ploeg weer mooie dingen kan laten zien. ,,Ondanks dat ik het niveau maar moeilijk kan inschatten, denk ik wel dat wij ons moeten kunnen handhaven”, blijft Van der Weijden ook na het kampioenschap met beide benen op de grond.
Foto: Arie Verhagen; Sportlust ‘46
