SC Woerden boekte een knappe overwinning op het Wateringse VELO. De ploeg van Roy Versluis won met 2-3 en dit betekende pas het derde verlies voor VELO. Opvallend is dat dit twee keer tegen SC Woerden gebeurde. Na een periode vol perikelen, kon het elftal zichzelf hiertegen vermannen en de drie punten mee naar Woerden nemen.
Het was de eerste wedstrijd nadat bekend werd dat de ploeg zal stoppen met zondagvoetbal. Het kan voor onrust binnen een selectie zorgen, maar dit is niet het geval bij SC Woerden. Trainer Roy Versluis heeft met zijn elftal de focus behouden op het presteren op zondag en dat deed men. “We hebben afgesproken dat wanneer je het niet meer op kan brengen om alles te geven, je moet stoppen. Wij blijven er vol voor gaan”, vertelt trainer Roy Versluis.
Het voetbal was ondertussen goed te noemen in Wateringen. “Voetballend was het goed, alleen vond ik het slordig dat we twee goals weggeven. Ik vond ons voetballend eigenlijk veel beter dan VELO. We konden het opbrengen om veel strijd te leveren en als team te spelen.” Het elftal kwam op voorsprong dankzij een treffer van Hamza Mahdad, die SC Woerden ook voor de tweede maal op voorsprong bracht. In de tweede helft bracht Antonio Cvetkovic SC Woerden voor de derde maal op voorsprong. Ditmaal werd de voorsprong niet meer weggegeven.
“Ik had het idee dat wanneer we de 4-2 maakte, ze geknakt waren.” Op dat moment rekende Versluis nog buiten het feit dat luttele minuten later keeper Dielingen tegen een rode kaart aanliep en er geen reservekeeper voor handen was. Raoul Pengel nam de plek onder de lat in. Hij deed het verdienstelijk. “Hij pakte echt nog wel een paar goede ballen hoor. Over hoge ballen deed hij vaak twee keer. Hij kreeg al de bijnaam Onana in de kleedkamer”, geeft Versluis een inkijkje in de grappen die al gemaakt worden.
Volgende week zal Olympia verslagen moeten worden en daartegen heeft SC Woerden nog iets recht te zetten. Eerder dit jaar zakte het elftal tegen deze ploeg door de ondergrens. Een nieuwe kans, zonder Pengel op doel.
Foto: Justin Egberts; archief
